Τρία χαμένα πέναλτι για τον Ολυμπιακό μέσα στις πρώτες 12 αγωνιστικές είναι πάρα πολλά. Προφανώς λείπει ο παίκτης που θα παίρνει πάνω του τις στημένες φάσεις.
Αν πάμε λίγο πίσω τον χρόνο, θα διαπιστώσουμε πως ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε παρόμοιο πρόβλημα τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90, έως και το 1997. Υπήρχε μεγάλο πρόβλημα για το ποιος θα εκτελέσει τα πέναλτι ή τα φάουλ και ιδιαίτερα ο δεύτερος τομέας, είχε κάτι το χιουμοριστικό. Αντί να γίνει έστω και μια προσπάθεια βελτίωσης, οι παίκτες μας, ξέροντας πως δεν υπάρχει κάποιος σπεσιαλίστας, έδιναν μια πασούλα και... όποιον πάρει ο... χάρος.
Συνήθως, τέρμα με φάουλ τότε δεν έμπαινε ποτέ και χάνονταν, όχι απλά οι ευκαιρίες για το γκολ, αλλά και οι βαθμοί. Κάτι αντίστοιχο γινόταν και με τα πέναλτι. Κέρδιζε πέναλτι η ομάδα και αντί να χαρούν οι οπαδοί μας, άκουγες από την εξέδρα ένα παρατεταμένο "Ωχ", δείγμα της αγωνίας που επικρατούσε, όταν ο Ολυμπιακός κέρδιζε την εσχάτη των ποινών.
Δυστυχώς, χάθηκαν πολλά τότε και συνεπώς αρκετοί πόντοι. Δεν υπήρχε κάποιος σπεσιαλίστας και δεν υπάρχει ούτε και τώρα. Στα πέναλτι γίνεται διαγωνισμός για το ποιος θα χάσει τα περισσότερα, ενώ στα φάουλ, υπάρχει μια κάποια βελτίωση, αλλά μην φανταστεί κανείς πως γίνονται θαύματα.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, χρειάζεται άμεση βελτίωση στις στημένες φάσεις και αυτό θα γίνει με εξάσκηση, ψυχραιμία και σύνεση. Γιατί αν είχε μπει το πέναλτι με την ΑΕΚ, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν εντελώς διαφορετικό τώρα.
http://www.gavros.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου