Τέλος αυτά που ξέραμε...

Έτσι είναι παίδες. Δεν χρειάζεται να κατέχεις μάστερ ποδοσφαίρου, για να καταλάβεις γιατί ο Ζαϊρί και ο Ραούλ Μπράβο, αφήνουν το Ρέντη. Ένα κι ένα κάνουν δυο, στο λιμάνι το ‘χουν πάρει πρέφα, ότι πλέον πρέπει να αλλάξουν κάμποσα πράγματα.

Ο Βαλβέρδε θέλει ευέλικτο ρόστερ και θα το τακτοποιήσει, μόλις λύσει τις εκκρεμότητες. Θα δει όλους τους ποδοσφαιριστές που έχει η ομάδα στο ρόστερ. Και τους δανεικούς. Και θα αποφασίσει. Μπορεί να κάνει και την έκπληξη, να κρατήσει παίκτη που δεν σας γεμίζει το μάτι.

Αυτό πάντως, που θα πρέπει  να γνωρίζουν άπαντες, είναι, ότι όσοι μείνουν θα είναι σε θέση να κάνουν την δουλειά στο ακέραιο. Να σας φέρω ένα παράδειγμα για να το καταλάβετε; Ας πω για τον Ζαϊρί. Ίσως σε κάποιους από εσάς το ποδοσφαιρικό στυλ του Ζαουάντ να είναι συμπαθέστατο.

Ο Βαλβέρδε σε ανύποπτο χρόνο, είχε πει, ότι είναι παίκτης για να τον βάλεις στο παιχνίδι το τελευταίο 20λεπτο με ημίωρο.

Ναι, αλλά τι να το κάνεις αυτό; Εδώ φτιάχνεις ομάδα για Τσάμπιονς Λίγκ. Δεν μπορείς να προχωράς με τέτοιου είδους πολυτέλειες. Δεν είναι δα και κλάση Ριβάλντο ή Μπέκαμ , να κάνεις τα στραβά μάτια.

Ο Μαροκινός μπήκε σε παιχνίδια και έφερε τα πάνω- κάτω. Με ΠΑΟΚ στο κύπελλο, ή με τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα. Από την άλλη ξεκίνησε σε ματς και η ομάδα έπαιζε με…δέκα. Παίκτης με απίστευτη κλειστή ντρίμπλα, κίνηση στον χώρο, καλή σέντρα και όρεξη να κρατήσει μπάλα και να κάνει ζημιά.

Απαραίτητος για κλειστές άμυνες, που βρίσκεις μόνο την Ελλάδα. Όμως στο Τσάμπιονς Λίγκ, κανείς δεν θα κλειστεί απέναντί σου. Αυτό που ενοχλούσε τον Ερνέστο από τον Ζαϊρί, ήταν ότι παρακολουθούσε σχεδόν αδιάφορος το αντίπαλο μπακ να κατεβαίνει και να ντουμπλάρει τον δικό του ακραίο αμυντικό. Η μπάλα όμως θέλει ταχύτητα, τρέξιμο και…καλή καρδιά.

Η Ρεάλ πήρε το κύπελλο από την Μπάρτσα, επειδή ο Ντι Μαρία, έβαζε το κεφάλι κάτω και ακολουθούσε τον Ντάνι Άλβες από σημαιάκι σε σημαιάκι. Οι παίκτες που θα μείνουν παιδιά ή θα αποκτηθούν, θα είναι έτοιμοι να παίξουν ο ένας για τον άλλο και κανείς για την πάρτη του.

Αυτό απαιτώ να το έχετε σε μια γωνιά του μυαλού και μην το αφήσετε ποτέ να φύγει. Ο Βαλβέρδε δεν θέλει ούτε έναν… παρτάκια. Και συμφώνησε και ο Μαρινάκης και θαρρώ ότι συμφωνείτε και εσείς. Τι να το κάνω εγώ να ‘ρθει ένας αξιόλογος και να κάτσει φάση που θα γυρίσει την πλάτη στο κοινό καλό, για να κάνει το …κομμάτι του;

Τον Ζαϊρί παράδειγμα τον έφερα μην αρχίσετε πάλι τα συνηθισμένα από κάτω, να τσακώνεστε και να χαλάτε την ζαχαρένια σας. Ο Ολυμπιακός πρέπει να πορευτεί ως ομάδα που θα φτιάξει κάτι ισχυρό και ευέλικτο. Οφείλει να έχει τρεις- τέσσερις ποδοσφαιριστές που θα μπορούν να ντουμπλάρουν σε θέσεις, όπως πχ ο Μοντέστο.

Μαθαίνω επίσης, ότι υπάρχει μια λίστα με τέσσερις τερματοφύλακες. Και ενδιαφέρουσες περιπτώσεις και οι περισσότερες δεν έχουν βγει προς τα έξω. Α κάτι άλλο, μην πέφτετε και στις… παγίδες των ονομάτων.

Εδώ ρε σεις, έχουν πάρει την ομαδάρα μου την Ρόμα και της έχουν αλλάξει τα φώτα. Μόνο τον Τότι ακόμη δεν έχουν φέρει στον Πειραιά. Εδώ που τα λέμε, αν γινόταν αυτό, θα ήμουν λιπόθυμος πέντε μήνες. Τέλος πάντων, ο Καπιτάνο δεν φεύγει συνεπώς συνεχίζω κι εγώ υγιής.

Να πιστεύετε μόνο όσα βλέπετε και κυρίως, όσα έχουν λογική βάση. Δεν μπορεί να σας πλασάρει ο καθένας ό,τι γουστάρει κι εσείς να το «τρώτε». Μην σκοτίζεστε.

Ανέκαθεν μιλούσαμε για …δυο Ολυμπιακούς. Έναν της Ελλάδας, που όφειλε να πιέσει ψηλά, να παίξει κατοχή στο φουλ και να κερδίσει. Και έναν στην Ευρώπη, που έπρεπε να προσέχει, να αμύνεται, να κρατάει μπάλες και να παίζει με τον χρόνο. Συγκρουόμενες καταστάσεις. Ε, ο Βαλβέρδε, θέλει να φτιάξει κάτι άλλο. Κάτι που να μπορεί να ανταποκριθεί παντού. Οπότε ας κάτσουμε να δούμε τι θα γίνει…

http://www.redplanet.gr

Posted in: Oμάδα