Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
"Οι Ολυμπιακοί δεν λυγίζουν, δεν τα παρατούν στα δύσκολα. Αντιθέτως, συσπειρώνονται, ενώνονται, πεισμώνουν, γίνονται μία "γροθιά", διατηρώντας την πίστη τους και παλεύουν παρά τις αντίξοες συνθήκες, ώστε να φέρουν την ομάδα της καρδιάς τους στην κορυφή. Αυτό περιμένουμε από τους Αγγελόπουλους να το κάνουν σε πράξη"
Στις αρχές του μήνα, στην φημολογία περί αποχώρησης των Αγγελόπουλων από την πειραϊκή ΚΑΕ, είχα γράψει πως οι Ολυμπιακοί δεν λυγίζουν στα δύσκολα. Αντιθέτως, συσπειρώνονται, ενώνονται, πεισμώνουν, "αγριεύουν", γίνονται μία "γροθιά", διατηρώντας την πίστη τους και παλεύουν παρά τις αντίξοες συνθήκες, ώστε να φέρουν την ομάδα της καρδιάς τους στην κορυφή, στην θέση που γεννήθηκε να βρίσκεται ο σύλλογος, δηλαδή σε εκείνη του Πρωταθλητή. Τουλάχιστον με αυτή την νοοτροπία μεγάλωσα στην Καλλίπολη του Πειραιά για τον Ολυμπιακό στα 28χρόνια ζωής μου, έχοντας ζήσει πρώτα τα εννέα "πέτρινα χρόνια" στο ποδόσφαιρο, όπως και τα σύγχρονα 14 έτη στο μπάσκετ. Δεν απογοητεύτηκα, όμως, ούτε τα παράτησα.
Με ενοχλεί, λοιπόν, η απόφαση των Αγγελόπουλων να τα παρατήσουν στα δύσκολα γιατί πίστεψα -και πιστεύω- σε εκείνους. Με στεναχωρεί που βλέπω δύο από τους πιο τίμιους παράγοντες που έχουν περάσει ποτέ από την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού να φεύγουν αηδιασμένοι από το σάπιο σύστημα που επικρατεί στο ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Διότι, είπαμε, οι Ολυμπιακοί δεν λυγίζουν στα δύσκολα και εγώ περίμενα -περιμένω- από τα αδέρφια να συνεχίσουν να ηγούνται της πειραϊκής ΚΑΕ.
Η ξαφνική είδηση περί αποχώρησης τους από το τμήμα μπάσκετ του Ολυμπιακού αποτελεί "μαύρη μέρα" για το ελληνικό μπάσκετ. Διότι αυτοί αποτελούσαν (θέλω να πιστεύω πως αποτελούν) το μέλλον της ελληνικής καλαθοσφαίρισης στην χώρα μας. Η ανακοίνωση τους, προσωπικά, με σόκαρε, όπως σόκαρε όλους σας, διότι δεν υπήρχε τις τελευταίες μέρες η παραμικρή ένδειξη πως σκέφτονται το ενδεχόμενο να φύγουν από τα ηνία της πειραϊκής ΚΑΕ. Και εντάξει, καταλαβαίνω, απ' όσο ξέρω είναι συναισθηματικοί άνθρωποι.
Δεν είναι "χοντρόπετσοι" όπως ήταν άλλοι διοικητικοί ηγέτες στο παρελθόν. Ένα αρνητικό σχόλιο εάν διάβαζαν στο RedPlanet.gr για παράδειγμα (ξέρω τι σας λέω) θα μπορούσε να τους στεναχωρήσει να τους προβληματίσει. Πόσο ακόμη, λοιπόν, όταν έβλεπαν φιλάθλους του Ολυμπιακού να τους ζητούν να αποχωρήσουν (!), την στιγμή που τα τελευταία εφτά χρόνια παρουσίας τους στην πειραϊκή ΚΑΕ έχουν βάλει τόσα πολλά εκατομμύρια ευρώ στο ερυθρόλευκο τμήμα μπάσκετ. Διότι για εκείνους ο Ολυμπιακός δεν ήταν ποτέ επιχείρηση, αλλά αγάπη, μεράκι, πάθος, τρέλα.
Όταν, επίσης, βλέπουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια να αδικούνται από διαιτησίες, να τους "κλέβουν" ευκαιρίες ώστε να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, να γίνονται "παιχνίδια" πίσω από την πλάτη τους και οι διοργανώτριες αρχές, όπως η ΕΟΚ και ο ΕΣΑΚΕ, να μην τους σέβονται όπως θα έπρεπε, τότε λογικό είναι να θες να τα παρατήσεις, να φύγεις, να αποχωρήσεις, όντας αηδιασμένος, πικραμένος και απογοητευμένος από τα όσα συμβαίνουν.
Όμως, πρέπει, οφείλουν, χρειάζεται, να αλλάξουν άμεσα την απόφαση τους περί αποχώρησης από την πειραϊκή ΚΑΕ. Και πρέπει να το κάνουν για τους χιλιάδες φιλάθλους του Ολυμπιακού που ακόμη πιστεύουν σε εκείνους. Διότι οι Ολυμπιακοί, το ξαναλέω, δεν λυγίζουν στα δύσκολα. Ο πύρινος του κόσμος -όπως λέει και ο ύμνους του συλλόγου- δεν λυγά ποτέ. Και επειδή οι Αγγελόπουλοι -στην καρδιά- είναι πρώτα οπαδοί του Ολυμπιακού και μετά επιχειρηματίες, περιμένουμε να το κάνουνε πράξη.
Στις αρχές του μήνα, στην φημολογία περί αποχώρησης των Αγγελόπουλων από την πειραϊκή ΚΑΕ, είχα γράψει πως οι Ολυμπιακοί δεν λυγίζουν στα δύσκολα. Αντιθέτως, συσπειρώνονται, ενώνονται, πεισμώνουν, "αγριεύουν", γίνονται μία "γροθιά", διατηρώντας την πίστη τους και παλεύουν παρά τις αντίξοες συνθήκες, ώστε να φέρουν την ομάδα της καρδιάς τους στην κορυφή, στην θέση που γεννήθηκε να βρίσκεται ο σύλλογος, δηλαδή σε εκείνη του Πρωταθλητή. Τουλάχιστον με αυτή την νοοτροπία μεγάλωσα στην Καλλίπολη του Πειραιά για τον Ολυμπιακό στα 28χρόνια ζωής μου, έχοντας ζήσει πρώτα τα εννέα "πέτρινα χρόνια" στο ποδόσφαιρο, όπως και τα σύγχρονα 14 έτη στο μπάσκετ. Δεν απογοητεύτηκα, όμως, ούτε τα παράτησα.
Με ενοχλεί, λοιπόν, η απόφαση των Αγγελόπουλων να τα παρατήσουν στα δύσκολα γιατί πίστεψα -και πιστεύω- σε εκείνους. Με στεναχωρεί που βλέπω δύο από τους πιο τίμιους παράγοντες που έχουν περάσει ποτέ από την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού να φεύγουν αηδιασμένοι από το σάπιο σύστημα που επικρατεί στο ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Διότι, είπαμε, οι Ολυμπιακοί δεν λυγίζουν στα δύσκολα και εγώ περίμενα -περιμένω- από τα αδέρφια να συνεχίσουν να ηγούνται της πειραϊκής ΚΑΕ.
Η ξαφνική είδηση περί αποχώρησης τους από το τμήμα μπάσκετ του Ολυμπιακού αποτελεί "μαύρη μέρα" για το ελληνικό μπάσκετ. Διότι αυτοί αποτελούσαν (θέλω να πιστεύω πως αποτελούν) το μέλλον της ελληνικής καλαθοσφαίρισης στην χώρα μας. Η ανακοίνωση τους, προσωπικά, με σόκαρε, όπως σόκαρε όλους σας, διότι δεν υπήρχε τις τελευταίες μέρες η παραμικρή ένδειξη πως σκέφτονται το ενδεχόμενο να φύγουν από τα ηνία της πειραϊκής ΚΑΕ. Και εντάξει, καταλαβαίνω, απ' όσο ξέρω είναι συναισθηματικοί άνθρωποι.
Δεν είναι "χοντρόπετσοι" όπως ήταν άλλοι διοικητικοί ηγέτες στο παρελθόν. Ένα αρνητικό σχόλιο εάν διάβαζαν στο RedPlanet.gr για παράδειγμα (ξέρω τι σας λέω) θα μπορούσε να τους στεναχωρήσει να τους προβληματίσει. Πόσο ακόμη, λοιπόν, όταν έβλεπαν φιλάθλους του Ολυμπιακού να τους ζητούν να αποχωρήσουν (!), την στιγμή που τα τελευταία εφτά χρόνια παρουσίας τους στην πειραϊκή ΚΑΕ έχουν βάλει τόσα πολλά εκατομμύρια ευρώ στο ερυθρόλευκο τμήμα μπάσκετ. Διότι για εκείνους ο Ολυμπιακός δεν ήταν ποτέ επιχείρηση, αλλά αγάπη, μεράκι, πάθος, τρέλα.
Όταν, επίσης, βλέπουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια να αδικούνται από διαιτησίες, να τους "κλέβουν" ευκαιρίες ώστε να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, να γίνονται "παιχνίδια" πίσω από την πλάτη τους και οι διοργανώτριες αρχές, όπως η ΕΟΚ και ο ΕΣΑΚΕ, να μην τους σέβονται όπως θα έπρεπε, τότε λογικό είναι να θες να τα παρατήσεις, να φύγεις, να αποχωρήσεις, όντας αηδιασμένος, πικραμένος και απογοητευμένος από τα όσα συμβαίνουν.
Όμως, πρέπει, οφείλουν, χρειάζεται, να αλλάξουν άμεσα την απόφαση τους περί αποχώρησης από την πειραϊκή ΚΑΕ. Και πρέπει να το κάνουν για τους χιλιάδες φιλάθλους του Ολυμπιακού που ακόμη πιστεύουν σε εκείνους. Διότι οι Ολυμπιακοί, το ξαναλέω, δεν λυγίζουν στα δύσκολα. Ο πύρινος του κόσμος -όπως λέει και ο ύμνους του συλλόγου- δεν λυγά ποτέ. Και επειδή οι Αγγελόπουλοι -στην καρδιά- είναι πρώτα οπαδοί του Ολυμπιακού και μετά επιχειρηματίες, περιμένουμε να το κάνουνε πράξη.
http://www.redplanet.gr
Posted in: Basket
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου