Δευτέρα, Ιουλίου 25, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Χθες έπαιξαν για τον Ολυμπιακό δύο διαφορετικές εντεκάδες. Όχι οι βασικοί και οι αναπληρωματικοί, αλλά δύο εντεκάδες ανάμικτες, τις οποίες δεν θα τις δούμε με αυτή τη σύνθεση ούτε σε αγώνα κυπέλλου με ομάδες από το περιφερειακό. Συνεπώς δεν μπορούμε να κρίνουμε τον Ολυμπιακό από τη στιγμή που χθες ΔΕΝ έπαιξε ο Ολυμπιακός.
Το φιλικό είχε τελειώσει, η ομάδα είχε φύγει για το ξενοδοχείο κι εγώ ήμουν ο τελευταίος από τους Έλληνες που είχε μείνει στην αίθουσα τύπου. Ένας Βέλγος συνάδελφος με πλησίασε διστακτικά και με ρώτησε: "Συγνώμη. Αυτή που έπαιζε σήμερα ήταν η πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού;"
Άργησα ομολογουμένως να πιάσω την ερώτηση, οπότε απάντησα με ένα ξερό "ναι". Έδειξε έκπληκτος. "Η πρώτη;;;". Κάπου εκεί κατάλαβα. "Έπαιξαν δύο διαφορετικές εντεκάδες σε κάθε ημίχρονο. Βασικοί και αναπληρωματικοί", του είπα. "Α, ωραία", απάντησε και πήγε προς τους Βέλγους συναδέλφους λέγοντας τους πάντα με έκδηλη έκπληξη: "Η πρώτη ομάδα ήταν λέει". Και άρχισαν τα μουρμουρητά και τα γελάκια.
Η αλήθεια, για όποιον θέλει να δει τα πράγματα επιφανειακά, είναι πολύ απλό πράγμα: Η πρωταθλήτρια Ελλάδας έπαιξε με μια μικρομεσαία ομάδα του Βελγίου και απογοήτευσε. Τόσο απλά. Και τόσο μπακαλίστικα. Όποιος θέλει, μένει σε αυτό. Όποιος θέλει πάει παρακάτω και προσπαθεί να δει τον αγώνα με τα μάτια αυτού που τον ζήτησε: Ερνέστο Βαλβέρδε.
Ας αρχίσουμε από τις εντεκάδες. Το έχουν γράψει όλοι οι συνάδελφοι οπότε δεν θα το αναλύσουμε ιδιαίτερα. Χθες έπαιξαν για τον Ολυμπιακό δύο διαφορετικές εντεκάδες. Όχι οι βασικοί και οι αναπληρωματικοί, αλλά δύο εντεκάδες ανάμικτες, τις οποίες δεν θα τις δούμε με αυτή τη σύνθεση ούτε σε αγώνα κυπέλλου με ομάδες από το περιφερειακό.
Συνεπώς δεν μπορούμε να κρίνουμε τον Ολυμπιακό από τη στιγμή που ΧΘΕΣ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Και για να σας το χαλάσω, ο Βαλβέρδε είπε ξεκάθαρα ότι αντίστοιχες εντεκάδες σκέφτεται να κατεβάσει και στον αγώνα με τη Βέρντερ. Οπότε, κατά πάσα πιθανότητα ούτε την Τρίτη δεν θα δούμε να παίζει ο Ολυμπιακός. Αυτόν μάλλον θα τον δούμε στους δύο αγώνες στην Ολλανδία.
Θέλετε να δούμε και μεμονωμένους παίχτες; Ευχαρίστως. Τρομάξατε όλοι επειδή οι βασικοί δεν τράβηξαν και ξεχώρισαν (σύμφωνα με ορισμένους) μόνο οι Σέρβοι και ο Παπάζογλου. Δυστυχώς οι ευτυχώς όμως, οι παίχτες αυτοί έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνητρο, καθώς προσπαθούν να αποδείξουν πράγματα και να κερδίσουν μια θέση στο ρόστερ. Μην ξεχνάτε ότι κάποιοι θα κοπούν από την ομάδα του Έρμελο. Οι (καινούριοι) Σέρβοι μάλιστα ήταν οι μόνοι παίχτες στους οποίους αναφέρθηκε ονομαστικά ο Βαλβέρδε στις δηλώσεις του. Τυχαίο; Ακόμα και ο Τοροσίδης που προσπάθησε παραπάνω, έχει τα δικά του κίνητρα.
Δεν είναι όλα τυχαία. Θα μου πείτε βέβαια -και με το δίκιο σας- ότι όλοι οι παίχτες πρέπει να παίζουν για τη φανέλα, ότι δεν μπορούν να αδιαφορούν κλπ. Συμφωνούμε. Η πραγματικότητα πάντως λέει ότι σήμερα ο (κάθε) Παπάζογλου προσπάθησε περισσότερο από τον (κάθε) Μέλμπεργκ. Αν γινόταν το αντίστροφο, θα ήταν πιο ανησυχητικό, δεν συμφωνείτε;
Δικαιολογίες: Όλοι στην ομάδα, με το που ξεκινούσαν να μιλήσουν έλεγαν το ίδιο πράγμα: "Δεν θέλω να το χρησιμοποιήσω ως δικαιολογία, αλλά το ταξίδι ήταν πολύ μεγάλο και κουραστικό". Από τη μια, το να παίζεις μετά από 3,5 ώρες στο πούλμαν δεν είναι και ότι πιο εύκολο. Από την άλλη όμως, θα τύχουν και ταλαιπωρίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς, οπότε είναι καλό το ότι μαθαίνει η ομάδα να ζει και με αυτά. Όλοι επίσης στάθηκαν στο γεγονός ότι είναι ακόμα νωρίς και υπάρχει χρόνος να δέσει η ομάδα. (Ξαναλέω πάντως ότι σκοπός του χθεσινού φιλικού δεν ήταν να δέσει η ομάδα, αλλά να δοκιμάσει διάφορα και διάφορους ο προπονητής).
Τέλος, δικαιολογίες άκουσα από παίχτες ακόμα για το… χόρτο του Regenboogstadion. Ο Βαλβέρδε πάντως τους έβαλε στη θέση τους: "Τέτοιο χόρτο θα συναντήσουμε συχνά στους αγώνες μας στην Ευρώπη. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κλωτσάμε πιο δυνατά την μπάλα". Ε, αυτή τη δικαιολογία δεν νομίζω να την ξανακούσουμε.
Όλα καλά λοιπόν; Όχι. Και δεν θα μπορούσε να είναι όλα καλά. Τέτοια εποχή, το ανησυχητικό θα ήταν να πηγαίνουν όλα ρολόι. Η εντεκάδα (και όχι ομάδα) του πρώτου ημιχρόνου προβλημάτισε και εκνεύρισε σε κάποιες φάσεις ακόμα και τον Βαλβέρδε. Όχι πως τον θάμπωσε η εντεκάδα του δεύτερου ημιχρόνου. Άλλωστε και οι αντιδράσεις του Ντάρκο και των ανθρώπων του Ολυμπιακού που καθόταν ακριβώς μπροστά μου ήταν χαρακτηριστικές.
Φυσούσαν και ξεφυσούσαν σε όλο τον αγώνα. Ούτε το γκολ του Τζιμπούρ δεν πανηγύρισαν αφού ήξεραν ότι μικρή σημασία είχε. Το σημαντικό είναι να διορθωθούν τα στραβά και να γεμίσουν τα κενά. Χρόνος υπάρχει, προπονητής και διοίκηση επίσης και από θέληση για δουλειά άλλο τίποτα. Ας περιμένουμε και θα δούμε.
Και μιας και είπα για το γκολ του Τζιμπούρ. Οι υπεύθυνοι του γηπέδου και της Ζούλτε είχαν ξεχάσει να τον προσθέσουν στα χαρτιά τους. Όταν μας μοίρασαν τις εντεκάδες και τους αναπληρωματικούς ο τρομοκράτης ήταν απών. Στο γήπεδο όμως δήλωσε παρών. Ο εκφωνητής των Βέλγων δεν κόλλησε. Αφού ψάχτηκε για λίγο και δεν τον έβρισκε, ανακοίνωσε όλο ειλικρίνεια ότι μετά από … κλήρωση το γκολ κατοχυρώνεται στον Παπάζογλου. Στα μάτριξ πάντως δεν έγραψαν τον σκόρερ.
Κάτι ακόμα. Τα τρία τελευταία χρόνια παρακολουθώ φιλικά της ομάδας. Νομίζω ότι λιγότερο κόσμο σε κερκίδα οργανωμένων του Ολυμπιακού δεν πρέπει να έχω ξαναδεί. Είχε βέβαια πολλούς Έλληνες διάσπαρτους σε όλες τις κερκίδες, ωστόσο η κερκίδα των οργανωμένων ήταν ουσιαστικά άδεια. Οι 150 πάντως που βρίσκονταν εκεί έκαναν παραπάνω από αισθητή την παρουσία τους. Στο Μέππεν την Τρίτη ελπίζω να πάρω γεύση από Καραϊσκάκη.
Και δύο λόγια για τον Ντάρκο. Ο κόσμος του Ολυμπιακού τον λατρεύει και αν κρίνω από όσα είδα ΚΑΙ σήμερα, τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Ο Σέρβος αποθεώθηκε στο τέλος του αγώνα από τους φίλους του Ολυμπιακού, και ενώ είχε ανέβει ήδη στο πούλμαν, κατέβηκε και ευχαρίστησε τον κόσμο, μοιράζοντας αυτόγραφα, χειραψίες και αγκαλιές. Πραγματικά πολύ ωραίες στιγμές.
Και κάτι τελευταίο. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, δεν άκουσα (από τους Βέλγους) ούτε μια βρισιά, ούτε ένα "πονηρό" σύνθημα, δεν είδα ούτε μια μούντζα, ούτε ένα βαρελότο, ούτε λίγο ξυλίκι με τους -ελάχιστους- αστυνομικούς. Ευρωπαίοι παιδί μου. Ξενέρωτοι. Ήρθαν, είδαν τον αγώνα και μετά κάθισαν φρόνιμα στις μπυραρίες του γηπέδου και συζητούσαν για το Βελγικό πρωτάθλημα που ξεκινάει.
Είναι τόσο ξενέρωτοι, όπως περνούσα από μπροστά τους για να πάω προς το αυτοκίνητο, με ρώτησαν αν είμαι Έλληνας, και όταν τους απάντησα καταφατικά, μου ευχήθηκαν σε άπταιστα Ελληνικά "καληνύχτα", και μου είπαν να προσέχω στο δρόμο γιατί "τέτοια ώρα γράφουν". Ξενέρωτοι σου λέω…
Posted in: Oμάδα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου