Πέμπτη, Δεκεμβρίου 08, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Περίμενα πραγματικά ότι θα προσπαθήσουν μέσα στη μιζέρια τους να βρουν χαρά… Περίμενα, δηλαδή, ότι ο αποκλεισμός του Θρύλου από τη συνέχεια του Champions League θα τους ανακούφιζε, γιατί είναι τόσο ΜΑΛΑΚΕΣ που δεν καταλαβαίνουν ότι στο Europa League μπορεί να πάμε πολύ, μα πολύ μακριά… Κοιτάξτε: Πρέπει αυτές τις μέρες να τους καταλάβετε. Με τους ΑΕΚτζήδες δεν ασχολούμαστε εδώ και καιρό. Η ΑΕΞάρα, άλλωστε, έχει να ασχοληθεί με άλλα, σοβαρά πράγματα, όπως η κόντρα της με τον… Πανιώνιο, με το ΙΚΑ της Καλλιθέας, το Καρφούρ, τον Μάκη και άλλα τέτοια. Μαύρη μιζέρια και τέλος πάντων «ποιος ασχολείται τώρα με αυτούς…»
***Οι άλλοι πάλι, οι τριτοδεύτεροι, είναι αυτοί που αναγκαστικά ασχολούμαστε για να έχουμε κάποιον να δουλεύουμε. Δηλαδή τι να κάνουμε. Να μείνουμε μόνοι μας στην Ελλάδα; Αυτούς έχουμε ΠΕΛΑΤΕΣ, αυτούς γλεντάμε. Eχουν σπάσει κάθε ρεκόρ τις τελευταίες μέρες… Και ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν μιλάω για τον απλό οπαδό ή φίλο της ομάδας της Αραβίας. Μιλάω για κάτι κοκκινομάγουλους κουράδες και κάτι άλλα παιδάκια της φάπας που προσπαθούν να το παίξουν «αναλυτές» και «opinion makers»… Τα γράφουμε και αγγλικά για να τα καταλαβαίνουν και κάποιοι, γιατί με τα ελληνικά δεν τα πάνε και τόσο καλά…
***Το τι χαρά έχουν κάνει, λοιπόν, δεν πάει το μυαλό σας. Και να σας πω κάτι; Τους καταλαβαίνω… Τα τελευταία χρόνια, έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ στενοχώριας… Δείτε ένα ένα τα ζητήματα και θα καταλάβετε… Γήπεδο περίμεναν, πήραν… κορμοράνους! Αμπράμοβιτς περίμεναν, πήραν… φευγάτους! Πρίγκιπα περιμένουν, θα πάρουν… Χαίρε, πίκρα αμέτρητη… Σε όλα τα επίπεδα! Και μέσα σε όλα, έχει πέσει και το επικοινωνιακό τους τρικάκι!
***Τι είχαν να μας λένε δεκαετίες τώρα; Για τον «Ευρωπαίο» Παναθηναϊκό! Αυτό δεν έλεγαν; Eλεγαν ότι μπορεί ΚΟΥΠΕΣ να μην έχουν, αλλά έχουν στο… μουσείο της Παιανίας τις… ΑΛΟΙΦΕΣ από τους κάλους στα πόδια που έβαζαν στην Ευρώπη μετά τις πορείες… Oλο αυτό ήταν ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Το «γιατί» είναι απλό: Η μεγαλύτερη στιγμή της ευρωπαϊκής τους ιστορίας είναι και η μεγαλύτερη ντροπή του ποδοσφαίρου… Το «Γουέμπλεϊ» της Δέσποινας και των Συνταγματαρχών… Το «Γουέμπλεϊ» που μέχρι πρότινος ντρεπόντουσαν να το γράψουν σε μια μπλούζα ή να το κάνουν σύνθημα από ενοχικά σύνδρομα… Μιλάνε για ημιτελικούς ευρωπαϊκούς που οι μικρότεροι δεν τους θυμούνται, κάποιοι όμως τους θυμόμαστε!
***Ας μάθουν, λοιπόν, οι μικρότεροι ότι υπήρξαν ευρωπαϊκά παιχνίδια που κρίθηκαν και στην Ευρώπη -όπως και στην Ελλάδα- με υπέρτατες μαϊμουδιές. Οπως τα επιθετικά φάουλ του Θανασάκη του Δημόπουλου με την Γκέτεμποργκ που τα σφύριζαν πέναλτι! Υπήρξαν ομάδες (όπως η Λίβερπουλ) που από την αγωνία τους που θα παίξουν με τον ΠΑΟ, έπαιζαν… μπιζ στα αποδυτήρια! Υπήρξαν μυθικές ξεφτίλες, όπως το 6-1 από την Ντιναμό Βουκουρεστίου! Και να με συγχωρείτε, αλλά μας πιπίλισαν το μυαλό με το δικό μας μαύρο βράδυ στη Γιουβέντους, αλλά αυτή η ήττα είναι στην πραγματικότητα η πιο βαριά στην ιστορία των Ευρωκυπέλλων για ελληνική ομάδα! Η ξεφτίλα που έφαγαν από κάτι… ξυπόλητους Ρουμάνους!
***Φυσικά η ευρωπαϊκή ψευτοϊστορία του πρέσβη της φάπας, δεν σταματάει εκεί… Εχει και κατηγορίες για γούνες και ρολόγια, έχει και πιστόλια στα αποδυτήρια, έχει και πανηγυρισμούς του Βαρδινογιάννη με τη Στεάουα των ανθρώπων του Τσαουσέσκου, έχει, έχει, έχει… Μόνοι τους, όμως, είχαν παραμυθιαστεί ότι είναι Ευρωπαίοι! Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, που τραγουδάνε «από πεντάρα σε πεντάρα θα πετάω» και ο Μένιος γράφει το βιβλίο «Στον καναπέ που έχω γείρει εγώ» τους έχει βγει απύθμενο κόμπλεξ και έχουν γίνει οπαδοί της Μαρσέιγ, της Ντόρτμουντ, της Αρσεναλ και όλου του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου!
***Κάποτε, αντί να μετράνε τις ΦΑΠΕΣ που έτρωγαν στα ίσα από εμάς, κράταγαν στατιστικά για το αν νικάμε εκτός έδρας. Τώρα που νικάμε ομαδάρες εκτός, εντός και επί τα… αυτά, θα πανηγυρίζουν κάθε φορά που απλώς δεν θα έχουμε την κωλοφαρδία τους! Δεν πειράζει όμως. Γιατί για κάθε χίλιους παπάρες παπαγάλους που σέρνουν τη μαλακία τους στα ερτζιανά (και μάλιστα ενίοτε στα κρατικά ερτζιανά) και στα ίντερνετ, θα υπάρχει ένας Βενγκέρ που θα δηλώνει θαυμασμό για τον Ολυμπιακό… Οπότε…
ΥΓ.: Aν ο Ολυμπιακός πάρει τον Γιάριτς στο μπάσκετ θα έχουμε τη χαρά να βλέπουμε στις εξέδρες του ΣΕΦ την Αντριάνα Λίμα (ελπίζω βέβαια να μην είναι ο μόνος λόγος για να βρεθεί κάποιος εκεί…)! Ετσι, μετά την Αντριάνα Σκλεναρίκοβα, μια ακόμα πυρηνική… Αντριάνα μπαίνει στην κόκκινη οικογένεια…
ΥΓ.2: Την ίδια στιγμή, έμαθα ότι πήγε στα μπουζούκια ο ΜπαΛέτο με τη Νάταλι Θάνου. Καλή είδηση αυτή… Πολύ καλή…
ΥΓ.3: Τον… χαβά τους στο vazzeletta! Τσακίζει ο Ολυμπιακός την Αρσεναλ και βάζουν θέμα «Πρώτος Ευρωπαίος ο Παναθηναϊκός». Τι να πεις… Είπαμε: Χαίρε… κόμπλεξ αμέτρητο!
ΥΓ.4: Αύριο μην ξεχαστείτε: «gavros BET»! Περιοδικάρα για το στοίχημα, γιατί σε τέτοιες εποχές αυτό που μετράει είναι το… ταμείο!
ΥΓ.5: Και το Σάββατο το «gavros kids»! Για να μαθαίνουν τα… πιτσιρίκια από μικρά!
ΥΓ.6: Διονύση, σε πήρε ο Μάινας και έλειπες…
ΥΓ.7: Πώς το έλεγε ο Ιούλιος Καίσαρας; Νομίζω έτσι: «Τις μεγάλες πράξεις πρέπει να τις επιχειρείς χωρίς πολλή σκέψη. Μην τυχόν και έρθει η επίγνωση του κινδύνου και σβήσει τη φωτιά της τόλμης»…
ΥΓ.8: Υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι, ευρισκόμενοι σε υψηλές θέσεις οργανισμών, μπερδεύουν τα πράγματα και αρέσκονται να βλέπουν τον εαυτό τους σε μεγεθυντικό καθρέφτη, που τους δείχνει μεγαλύτερους. Όπως, για παράδειγμα, ο «μίστερ ΟΠΑΠ», κύριος Σπανουδάκης (θυμίζω ότι πρόκειται για άνθρωπο διορισμένο από την προηγούμενη κυβέρνηση), ο οποίος λέει αριστερά και δεξιά ότι θα κόψει χορηγίες στο ποδόσφαιρο, στον Ολυμπιακό, στον Α ή στον Β. Είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς κάποιοι άνθρωποι που βρέθηκαν σε μεγάλες και χρυσές καρέκλες, αντί να σκύψουν ταπεινά πάνω στο έργο τους, φέρονται σαν να διαχειρίζονται την περιουσία του παππού τους, που έφεραν από το χωριό τους! Ειδικά ο ΟΠΑΠ, που είναι Οργανισμός με πολλές αναφορές στον αθλητισμό και την κοινωνία, περίμενα ότι θα διοικείται με περισσότερη σύνεση και ταπεινότητα. Αλλά είπαμε, οι μεγεθυντικοί καθρέφτες ξεγελούν.
***Οι άλλοι πάλι, οι τριτοδεύτεροι, είναι αυτοί που αναγκαστικά ασχολούμαστε για να έχουμε κάποιον να δουλεύουμε. Δηλαδή τι να κάνουμε. Να μείνουμε μόνοι μας στην Ελλάδα; Αυτούς έχουμε ΠΕΛΑΤΕΣ, αυτούς γλεντάμε. Eχουν σπάσει κάθε ρεκόρ τις τελευταίες μέρες… Και ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν μιλάω για τον απλό οπαδό ή φίλο της ομάδας της Αραβίας. Μιλάω για κάτι κοκκινομάγουλους κουράδες και κάτι άλλα παιδάκια της φάπας που προσπαθούν να το παίξουν «αναλυτές» και «opinion makers»… Τα γράφουμε και αγγλικά για να τα καταλαβαίνουν και κάποιοι, γιατί με τα ελληνικά δεν τα πάνε και τόσο καλά…
***Το τι χαρά έχουν κάνει, λοιπόν, δεν πάει το μυαλό σας. Και να σας πω κάτι; Τους καταλαβαίνω… Τα τελευταία χρόνια, έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ στενοχώριας… Δείτε ένα ένα τα ζητήματα και θα καταλάβετε… Γήπεδο περίμεναν, πήραν… κορμοράνους! Αμπράμοβιτς περίμεναν, πήραν… φευγάτους! Πρίγκιπα περιμένουν, θα πάρουν… Χαίρε, πίκρα αμέτρητη… Σε όλα τα επίπεδα! Και μέσα σε όλα, έχει πέσει και το επικοινωνιακό τους τρικάκι!
***Τι είχαν να μας λένε δεκαετίες τώρα; Για τον «Ευρωπαίο» Παναθηναϊκό! Αυτό δεν έλεγαν; Eλεγαν ότι μπορεί ΚΟΥΠΕΣ να μην έχουν, αλλά έχουν στο… μουσείο της Παιανίας τις… ΑΛΟΙΦΕΣ από τους κάλους στα πόδια που έβαζαν στην Ευρώπη μετά τις πορείες… Oλο αυτό ήταν ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Το «γιατί» είναι απλό: Η μεγαλύτερη στιγμή της ευρωπαϊκής τους ιστορίας είναι και η μεγαλύτερη ντροπή του ποδοσφαίρου… Το «Γουέμπλεϊ» της Δέσποινας και των Συνταγματαρχών… Το «Γουέμπλεϊ» που μέχρι πρότινος ντρεπόντουσαν να το γράψουν σε μια μπλούζα ή να το κάνουν σύνθημα από ενοχικά σύνδρομα… Μιλάνε για ημιτελικούς ευρωπαϊκούς που οι μικρότεροι δεν τους θυμούνται, κάποιοι όμως τους θυμόμαστε!
***Ας μάθουν, λοιπόν, οι μικρότεροι ότι υπήρξαν ευρωπαϊκά παιχνίδια που κρίθηκαν και στην Ευρώπη -όπως και στην Ελλάδα- με υπέρτατες μαϊμουδιές. Οπως τα επιθετικά φάουλ του Θανασάκη του Δημόπουλου με την Γκέτεμποργκ που τα σφύριζαν πέναλτι! Υπήρξαν ομάδες (όπως η Λίβερπουλ) που από την αγωνία τους που θα παίξουν με τον ΠΑΟ, έπαιζαν… μπιζ στα αποδυτήρια! Υπήρξαν μυθικές ξεφτίλες, όπως το 6-1 από την Ντιναμό Βουκουρεστίου! Και να με συγχωρείτε, αλλά μας πιπίλισαν το μυαλό με το δικό μας μαύρο βράδυ στη Γιουβέντους, αλλά αυτή η ήττα είναι στην πραγματικότητα η πιο βαριά στην ιστορία των Ευρωκυπέλλων για ελληνική ομάδα! Η ξεφτίλα που έφαγαν από κάτι… ξυπόλητους Ρουμάνους!
***Φυσικά η ευρωπαϊκή ψευτοϊστορία του πρέσβη της φάπας, δεν σταματάει εκεί… Εχει και κατηγορίες για γούνες και ρολόγια, έχει και πιστόλια στα αποδυτήρια, έχει και πανηγυρισμούς του Βαρδινογιάννη με τη Στεάουα των ανθρώπων του Τσαουσέσκου, έχει, έχει, έχει… Μόνοι τους, όμως, είχαν παραμυθιαστεί ότι είναι Ευρωπαίοι! Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, που τραγουδάνε «από πεντάρα σε πεντάρα θα πετάω» και ο Μένιος γράφει το βιβλίο «Στον καναπέ που έχω γείρει εγώ» τους έχει βγει απύθμενο κόμπλεξ και έχουν γίνει οπαδοί της Μαρσέιγ, της Ντόρτμουντ, της Αρσεναλ και όλου του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου!
***Κάποτε, αντί να μετράνε τις ΦΑΠΕΣ που έτρωγαν στα ίσα από εμάς, κράταγαν στατιστικά για το αν νικάμε εκτός έδρας. Τώρα που νικάμε ομαδάρες εκτός, εντός και επί τα… αυτά, θα πανηγυρίζουν κάθε φορά που απλώς δεν θα έχουμε την κωλοφαρδία τους! Δεν πειράζει όμως. Γιατί για κάθε χίλιους παπάρες παπαγάλους που σέρνουν τη μαλακία τους στα ερτζιανά (και μάλιστα ενίοτε στα κρατικά ερτζιανά) και στα ίντερνετ, θα υπάρχει ένας Βενγκέρ που θα δηλώνει θαυμασμό για τον Ολυμπιακό… Οπότε…
ΥΓ.: Aν ο Ολυμπιακός πάρει τον Γιάριτς στο μπάσκετ θα έχουμε τη χαρά να βλέπουμε στις εξέδρες του ΣΕΦ την Αντριάνα Λίμα (ελπίζω βέβαια να μην είναι ο μόνος λόγος για να βρεθεί κάποιος εκεί…)! Ετσι, μετά την Αντριάνα Σκλεναρίκοβα, μια ακόμα πυρηνική… Αντριάνα μπαίνει στην κόκκινη οικογένεια…
ΥΓ.2: Την ίδια στιγμή, έμαθα ότι πήγε στα μπουζούκια ο ΜπαΛέτο με τη Νάταλι Θάνου. Καλή είδηση αυτή… Πολύ καλή…
ΥΓ.3: Τον… χαβά τους στο vazzeletta! Τσακίζει ο Ολυμπιακός την Αρσεναλ και βάζουν θέμα «Πρώτος Ευρωπαίος ο Παναθηναϊκός». Τι να πεις… Είπαμε: Χαίρε… κόμπλεξ αμέτρητο!
ΥΓ.4: Αύριο μην ξεχαστείτε: «gavros BET»! Περιοδικάρα για το στοίχημα, γιατί σε τέτοιες εποχές αυτό που μετράει είναι το… ταμείο!
ΥΓ.5: Και το Σάββατο το «gavros kids»! Για να μαθαίνουν τα… πιτσιρίκια από μικρά!
ΥΓ.6: Διονύση, σε πήρε ο Μάινας και έλειπες…
ΥΓ.7: Πώς το έλεγε ο Ιούλιος Καίσαρας; Νομίζω έτσι: «Τις μεγάλες πράξεις πρέπει να τις επιχειρείς χωρίς πολλή σκέψη. Μην τυχόν και έρθει η επίγνωση του κινδύνου και σβήσει τη φωτιά της τόλμης»…
ΥΓ.8: Υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι, ευρισκόμενοι σε υψηλές θέσεις οργανισμών, μπερδεύουν τα πράγματα και αρέσκονται να βλέπουν τον εαυτό τους σε μεγεθυντικό καθρέφτη, που τους δείχνει μεγαλύτερους. Όπως, για παράδειγμα, ο «μίστερ ΟΠΑΠ», κύριος Σπανουδάκης (θυμίζω ότι πρόκειται για άνθρωπο διορισμένο από την προηγούμενη κυβέρνηση), ο οποίος λέει αριστερά και δεξιά ότι θα κόψει χορηγίες στο ποδόσφαιρο, στον Ολυμπιακό, στον Α ή στον Β. Είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς κάποιοι άνθρωποι που βρέθηκαν σε μεγάλες και χρυσές καρέκλες, αντί να σκύψουν ταπεινά πάνω στο έργο τους, φέρονται σαν να διαχειρίζονται την περιουσία του παππού τους, που έφεραν από το χωριό τους! Ειδικά ο ΟΠΑΠ, που είναι Οργανισμός με πολλές αναφορές στον αθλητισμό και την κοινωνία, περίμενα ότι θα διοικείται με περισσότερη σύνεση και ταπεινότητα. Αλλά είπαμε, οι μεγεθυντικοί καθρέφτες ξεγελούν.
Κώστας Καραπαπάς
Posted in: Απόψεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου