Η γέννηση του Θρύλου...

Πρίν απο 87 χρόνια, εκεί στην ταβέρνα του Μοίρα, στην οδό Τζαβέλλα στην καρδιά του Πειραιά, επιφανείς Πειραιώτες έκατσαν στο ίδιο τραπέζι όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση των μελών του Πειραϊκού Ποδοσφαιρικού Ομίλου και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς για τη συνένωση των δύο σωματείων. Εκεί προέκυψε θέμα ονομασίας της νέας ομάδας. Οι περισσότερες προτάσεις περιείχαν ονόματα με συνθετικό τη λέξη «Πειραιάς».

Στην κουβέντα πάνω, ο αξιωματικός του Ναυτικού και πρωτοπόρος αεροπόρος Νότης Καμπέρος διαφώνησε λέγοντας: «το όνομα δεν πρέπει να έχει τοπικιστικό χαρακτήρα, προκειμένου η νέα ομάδα να αγκαλιάσει ολόκληρη την Ελλάδα». Έπεσε σιγή στην αίθουσα και τότε έριξε σαν ιδέα, το όνομα Ολυμπιακός, για να υποδηλώνει δύναμη, αθλητική ισχύ, ευγενή άμιλα, επικράτηση και εν τέλει το Ολυμπιακό ιδεώδες.

Ύστερα από δευτερόλεπτα αμηχανίας, η πρόταση έγινε αποδεχτή με χειροκροτήματα και ζητωκραυγές. Έτσι ο αεροπόρος Καμπέρος έμεινε στην ιστορία ως ο «νονός» του Ολυμπιακού, με τον Μιχάλη Μανούσκο να προσθέτει το «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».

Πού να φανταζόταν ο ήρωας αεροπόρος, ότι η ιδέα του θα γινόταν τραγούδι στα χείλη εκατομμυρίων φιλάθλων ανά την υφήλιο…ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!

Η παρέα στην ταβέρνα του Μοίρα συνέχισε μέσα σε κλίμα ευφορίας και ενθουσιασμού, να δημιουργεί εικόνες μιας ομάδας με έμβλημα τον δαφνoστεφανωμένο έφηβο, που θα άλλαζε τον ρού της ποδοσφαιρικής και μετέπειτα της εν γένει αθλητικής ιστορίας της χώρας…

Και εκεί στην κουβέντα πάνω, ο Γιάννης Ανδριανόπουλος σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα σηκώθηκε πάνω και φώναξε: «με χρώματα το κόκκινο και το άσπρο!» Τον κοίταξαν όλοι με έκπληξη και θαυμασμό συγρόνως, ακούγοντάς τον να συμπληρώνει: «Είναι τα χρώματα του κολεγίου του Κέϊμπριτζ και άλλωστε θεωρούνται στη Βρετανία τα χρώματα της υπεροχής».

Γέλασαν με ικανοποίηση και κοιτάχτηκαν συγκαταβατικά, καταλαβαίνοντας οτι η πρόταση του Γιάννη, που είχε σπουδάσει στο Λονδίνο, είχε έρθει να συμπληρώσει την δημιουργία της ομάδας, αφού θα είχε έμβλημα μια ερυθρόλευκη φιγούρα, που εξέφραζε αυτό που όλοι είχαν ονειρευτεί.

Δεν γνώριζαν τότε οτι αυτή θα γινόταν ένα, με τις καρδιές, στα στήθη εκατομμυρίων ανθρώπων…

Για χρόνια οι παίχτες του Ολυμπιακού τραγουδούσαν: «Κόκκινο και άσπρο το σύνθημα μας και υπερηφάνεια στα μέτωπα μας» .

5 χρόνια μετά…

«Φτερά στα πόδια, καρδιά μες στα στήθια που δώσαν θριάμβους σαν παραμύθια». Αυτό τον στίχο επέλεξε το 1930 ο Μίμης Βασιλειάδης για να ξεκινάει ο πρώτος ύμνος του Ολυμπιακού.

…και έτσι, αποφάσισαν την ίδρυση του Ολυμπιακού. Κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε τα επόμενα χρόνια…

Έτσι, γεννήθηκε ο Ολυμπιακός, γεννήθηκε μια αθλητική ιστορία, που όμοιά της δεν είχε ξαναδεί η χώρα τούτη!

Όταν γεννήθηκε ο Ολυμπιακός γεννήθηκε ένας Θρύλος…

Posted in: Oλυμπιακός