Ο Ντράγκαν Τάρλατς εξιστορεί στο Νίκο Παπαϊωάννου το πρώτο κι
εφιαλτικότερο φάιναλ φορ της καριέρας του, εκείνο του 1994 στο Τελ Αβίβ,
με τον Ολυμπιακό.
Αν και συμπληρώνονται ακριβώς 20 χρόνια από το φάιναλ-φορ του Τελ
Αβίβ, ο 40χρονος Τάρλατς, δεν ξεχνάει εκείνη τη βραδιά του τελικού με τη
Μπανταλόνα. Πλέον ζει στο Βελιγράδι και είναι διευθυντής όλων των
Εθνικών ομάδων στην ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης της Σερβία.
Ακόμα και σήμερα στριφογυρίζει στο μυαλό του εκείνος ο τελικός:
«Πιστεύω πως η ροή της ιστορίας του Ολυμπιακού, θα ήταν τελείως
διαφορετική, αν είχαμε νικήσει σ’ εκείνον τον τελικό. Προφανώς και
πήραμε αυτό που αξίζαμε ως ομάδα, τρία χρόνια αργότερα, στη Ρώμη, όμως
εκείνη η σεζόν ήταν διαφορετική απ’ όλες τις άλλες. Κυριαρχήσαμε από την
πρώτη μέρα εκείνης της αγωνιστικής περιόδου μέχρι και τον ημιτελικό με
τον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι εκείνη τη σεζόν είμαστε με
διαφορά η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη και παίζαμε ολοκληρωτικό μπάσκετ.
Ομως το σκληρό μάθημα για εμάς ήρθε στο φάιναλ φορ. Εκεί αποδείχθηκε ότι
δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος, αλλά σίγουρα ο πιο έτοιμος».
Ο «Τάκι» δεν στέκεται ούτε στις χαμένες βολές του Ζάρκο Πάσπαλι, ούτε στο τρίποντο του Κόρνι Τόμπσον: «Ο
εφιάλτης εκείνου του τελικού, τουλάχιστον για μένα, δεν ήταν οι βολές
του Ζάρκο ή το τρίποντο του Τόμπσον. Ηταν το ότι δεν παρουσιαστήκαμε
έτοιμοι για εκείνον τον τελικό. Ηταν το πρώτο μας φάιναλ φορ, ως
Ολυμπιακός και παρά την ατομική εμπειρία του καθενός, η ομάδα ως σύνολο
ήταν άπειρη. Είχαμε ασύλληπτη ποιότητα, αλλά δεν είμαστε έτοιμοι για το
φινάλε. Βρεθήκαμε απέναντι στην Μπανταλόνα του Ομπράντοβιτς, που είχε
προετοιμαστεί κατάλληλα, για να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες μας. Το ματς
αυτό δεν χάθηκε σε μία φάση ή μία βολή».
"Το ματς που θα ήθελα να ξαναπαίξω"
Αν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω, αυτό θα ήταν το
μοναδικό ματς της σύντομης (σ.σ αποχώρησε από την ενεργό δράση στα 31
του), αλλά πλούσιας καριέρας του, που θα ήθελε να ξαναπαίξει: «Μακάρι
να είχα την ευκαιρία να ξαναζήσω αυτό το ματς. Να το ξαναπαίζαμε. Θα το
προσέγγιζα διαφορετικά. Είχα λίγο διάστημα που επέστρεψα στην
αγωνιστική δράση μέτά από έξι μήνες, λόγω τραυματισμού. Και ξέρεις πώς
είναι ο παίκτης όταν επιστρέφει από τραυματισμό. Θέλει να δώσει κάτι
παραπάνω. Ετσι βρέθηκα με μία τεράστια επιγονατίδα στο πόδι και
φορτωμένος με φάουλ με το καλημέρα του αγώνα. Ποτέ δεν βρήκαμε ρυθμό σαν
ομάδα στον τελικό και μοιραία ήρθε η ήττα».
Κι αν όπως έχει πει ο Ρικ Πιτίνο, «η ήττα είναι σαν το
λίπασμα, μπορεί να βρωμάει αλλά κάνει καλό», τότε ο Τάρλατς από εκείνο
το φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ, που ήταν το παρθενικό του, πήρε το πιο
χρήσιμο μάθημα: «Μετά κατάλαβα ότι στα φάιναλ φορ, δεν υπάρχουν
εκπλήξεις. Παίζεις ματς ζωής ή θανάτου και σε αυτά όλα μπορεί να
συμβούν. Εκπληξη δεν ήταν πως η Μπανταλόνα πήρε τον τίτλο ή όπου πέρυσι
νίκησε ο Ολυμπιακός τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Λονδίνο. Σε αυτά τα ματς,
νικάει πάντα ο πιο έτοιμος. Εκπληξη θα ήταν αν η Ρεάλ έμενε εκτός, σε
σειρά αγώνων στα playoffs. Στα νοκ άουτ ματς υπάρχει η ετοιμότητα Σε ένα
ματς μπορείς να νικήσεις τον οποιονδήποτε, αρκεί να είσαι έτοιμος να
εκμεταλλευτείς τη στιγμή όπου ο αντίπαλος παρουσιάζει αδυναμία. Πέρυσι
στο Λονδίνο, ο Ολυμπιακός ήταν προετοιμασμένος για τις αδυναμίες της
Ρεάλ κι όταν παρουσιάστηκαν, τότε τις εκμεταλλεύτηκε και πήρε δίκαια την
Ευρωλίγκα».
"Καλύτερες Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ"
Γι’ αυτό ακριβώς, ο Τάρλατς πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, πολύ δύσκολα θα φτάσουν στο φετινό φάιναλ φορ: «Μακάρι
να διαψευστώ, αλλά σε μία σειρά αγώνων που κρίνεται στις τρεις νίκες, η
ΤΣΣΚΑ και η Ρεάλ Μαδρίτης, έχουν μόνο ένα 10% ν’ αποκλειστούν. Είναι
καλύτερες ομάδες από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Αυτό σ’ ένα
φάιναλ φορ, δεν παίζει ρόλο, γιατί έχουμε να κάνουμε με νοκ άουτ αγώνες.
Ομως στη σειρά αγώνων, είναι έκπληξη αν αποκλειστεί ο καλύτερος".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου