Ο Τζόρτζεβιτς τα λέει... όλα...

Ήταν η 1η Ιουνίου του 2009, όταν ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς έλεγε… επίσημα αντίο στην ποδοσφαιρική δράση, αφήνοντας για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια, κενή την θέση του αριστερού άκρου της μεσαίας γραμμής του Ολυμπιακού. Το Sportaction, μίλησε με τον λατρεμένο «Τζόλε» των φίλων των «ερυθρολεύκων» και σας μεταφέρει… τα πάντα.

Είσαι ήδη δύο χρόνια εκτός ποδοσφαιρικής δράσης… Σας έχει λείψει το ποδόσφαιρο;

Αν μου έλειψε… Ποτέ δεν θα φύγει η κάψα, όσα χρόνια και αν περάσουν. Έτσι γίνεται, όμως κάποτε όλα πρέπει να τελειώνουν.

Τι σου έχει λείψει περισσότερο αυτό το διάστημα;

Τα πάντα μου έχουν λείψει… Ο αγωνιστικός χώρος, τα αποδυτήρια, οι συμπαίκτες. Μου έχουν λείψει οι αγώνες και το κλίμα που υπάρχει στους αγώνες.

Ποιες οι αντιδράσεις του κόσμου στο πρόσωπό σου πλέον; Έχουν αλλάξει;

Είναι ανάλογα. Κάποιοι είναι πιο ψύχραιμοι, ενώ άλλοι τώρα είναι πιο ένθερμοι στις εκδηλώσεις τους. Δεν είναι σταθερά αυτά τα πράγματα.

Ποια χρονιά θεωρείς πως είναι η καλύτερή σου;

Δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα… Μέσα σε 13 χρόνια καριέρας στον Ολυμπιακό, κατάκτησα 12 τίτλους, οπότε είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια χρονιά. Κάθε χρονιά έχει τα υπέρ της και τα κατά της. Κάθε χρονιά είναι ξεχωριστή.

Με ποιον ποδοσφαιριστή είχες την καλύτερη συνεργασία;

Με πολλούς παίκτες. Όταν είσαι σε μια ομάδα 13 χρόνια, έχεις γνωρίσει πολλούς συμπαίκτες. Έχεις συνεργαστεί με πάρα πολλούς και δεν είχα προβλήματα. Αυτός που ξεχωρίζω είναι ο Ζιοβάνι, χωρίς βέβαια να θέλω να υποτιμήσω τους υπόλοιπους παίκτες που αγωνιστήκαμε μαζί.

Με ποιον ποδοσφαιριστή είχες τη χειρότερη συνεργασία;

Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο… Για αυτό δουλεύεις, για να το ξεπερνάς αυτό, για το καλό της ομάδας.

Ποιος ήταν ο πιο ταλαντούχος συμπαίκτης που είχες στον Ολυμπιακό;

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Μιλάμε για ένα παιδί που στα 15,5-16 του χρόνια, ήταν ολοκληρωμένος. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής στον οποίο μπορούσες να βασιστείς. Του έκανε πάρα πολύ καλό και η παρουσία του στην Σάλκε.

Με ποιον ποδοσφαιριστή θα ήθελες να έχεις συνεργαστεί;

Εντάξει… Είναι πολλοί οι ποδοσφαιριστές με τους οποίους θα ήθελα να είμαι συμπαίκτης. Ποιος δεν θα ήθελε τον Μαραντόνα ή τον Ζιντάν… Και ο Μέσι πάντως, θα ήταν καλός συμπαίκτης (χαμόγελα).

Υπήρχαν ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στον Ολυμπιακό, όμως λόγω ατυχίας δεν κατάφεραν να καθιερωθούν;

Πάρα πολλοί… Δυστυχώς έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Μπορεί να έχεις το ταλέντο, να έχεις τη θέληση, όμως κάποια πράγματα να σε εμποδίσουν. Είτε να μην προσαρμοστείς είτε να μην αντέξεις το κλίμα ή ακόμη και το σύστημα. Όλα είναι πιθανά στο ποδόσφαιρο. Είναι πολλοί αυτοί οι παίκτες. Δεν θέλω όμως να αναφερθώ σε ονόματα… Δεν θέλω να αδικήσω κάποιους.

Με ποιον προπονητή είχες την καλύτερη συνεργασία;

Δεν είχα προβλήματα με κανέναν. Με τον Μπάγεβιτς που μας είχε φέρει τότε είχαμε όλοι πολύ καλή συνεργασία. Μας βοήθησε πολύ. Από εκεί και πέρα… Και με τον Σόλιντ δουλέψαμε καλά. Με τον Βαλβέρδε επίσης… Το ίδιο και με τον Λεμονή. Δεν είχα πρόβλημα.

Με ποιον ποδοσφαιριστή από τον σημερινό Ολυμπιακό θα ήθελες να είσαι συμπαίκτης;

Θα ήθελα να είχα μαζί μου τον Αριέλ Ιμπαγάσα. Το να έχεις έναν τόσο καλό δημιουργικό μέσο, σου δίνει άλλο αέρα. Είναι ό,τι καλύτερο για μια ομάδα, χωρίς βέβαια να θέλω να υποτιμήσω τα υπόλοιπα παιδιά που αγωνίζονται στον σύλλογο. Ο Ιμπαγάσα, ήταν σημαντικός παράγοντας για την εφετινή πορεία του Ολυμπιακού.

Ποιον αντίπαλο δεν ήθελες να… βλέπεις στα μάτια σου, λόγω του τρόπου που σε αντιμετώπιζε;

Είναι πάρα πολλοί αυτοί. Κάποιοι ήταν μάλιστα πολύ ενοχλητικοί. Είναι όμως μέσα στο παιχνίδι όλα αυτά. Κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να σε σταματήσουν και αυτό γίνεται πιο… δύσκολο μέσα στην ένταση του παιχνιδιού. Πολλές φορές εκνευρίστηκα λόγω δυνατών μαρκαρισμάτων, όμως… όλα είναι μέσα στο παιχνίδι.

Μετά το φιλικό με τους φίλους Ζιντάν-Ρονάλντο και… τα άκρως κολακευτικά σχόλια του τύπου τόσο για την δική σου εμφάνιση όσο και του Γεωργάτου, σκέφτηκες κάποια στιγμή να πεις… «Γυρίζω»;

Όχι,όχι… Δεν μπήκα ποτέ σε αυτή την διαδικασία… Δεν το σκέφτηκα καν.

Ποιος τίτλος θα σου μείνει αξέχαστος;

Όλοι οι τίτλοι σου μένουν στη μνήμη. Σημαντικός σίγουρα ήταν ο πρώτος. Ξεχωριστός ήταν και ο έβδομος, αλλά και ο τελευταίος μου ως ποδοσφαιριστής. Δεν ξεχνιούνται αυτά.

Ποιο… γλέντι τίτλου σου έχει μείνει στο μυαλό;

Όλα… Δεν ξεχνιούνται όπως σου είπα και νωρίτερα. Ο πρώτος ήταν εντυπωσιακός, όταν η ομάδα είχε να κατακτήσει πρωτάθλημα για πολλά χρόνια. Αξέχαστος θα μείνει και ο έβδομος. Εκεί που σπάσαμε το ρεκόρ και ο κόσμος μας υποδέχθηκε στο Δημοτικό Πειραιά. Τότε ήταν που φτάσαμε με πούλμαν, όπως γίνεται συνήθως σε Αγγλία και Ισπανία.

Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα σου;

Δεν ξέρω… Πραγματικά δεν μπορώ να σου πω κάποια. Μετά από κάθε τίτλο είσαι ικανοποιημένος.

Ποια η χειρότερη στιγμή στην καριέρα σου;

Χειρότερες στιγμές στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή, σίγουρα είναι οι τραυματισμοί. Εκείνος της πρώτης μου χρονιάς στον Ολυμπιακό (χιαστοί)… Εκείνος του 2004 (ρήξη συνδέσμων)… Σίγουρα σε κάνουν να προβληματίζεσαι. Άσχημη στιγμή ήταν και η απώλεια του πρωταθλήματος το 2004. Είναι πολύ κακό το να χάνεις έναν τίτλο που έχεις στα χέρια σου.

Μετάνιωσες που δεν μετακόμισες σε κάποιο πιο ισχυρό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα;

Όχι… Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Ο Ολυμπιακός με κάλυπτε και έτσι δεν είχα τέτοιο πρόβλημα ποτέ. Έδεσα στην ομάδα αυτή. Άλλωστε, αν δεν φύγεις από κάπου μετά από 3-4 χρόνια, δεν το κάνεις μετά. Αποκτάς άλλη σχέση με την ομάδα και… δεν το κάνεις. Το βλέπεις διαφορετικά πλέον. Όσο για τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα… Δεν είχαμε πρόβλημα. Στον Ολυμπιακό, αγωνιστήκαμε πολλές φορές κόντρα σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Έπαιξα σε τέτοιο επίπεδο… Το είδα… Το μόνο που ίσως μου «έλειψε» στην Ελλάδα είναι τα γήπεδα που έχουν σε Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία... Και φυσικά η οργάνωση. Εκεί πάσχουμε λίγο.

Να σε μεταφέρω στον τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ, το 2009. Χάνεις το πέναλτι… Τι σκέφτηκες εκείνη την στιγμή;

Δεν μπορείς να σκεφτείς και πολλά. Αν δεν είσαι προσεκτικός. Αν είσαι υπερβολικά σίγουρος για τον εαυτό σου και δεν κοιτάξεις τον αντίπαλο, η μπάλα ακόμη και την τελευταία στιγμή μπορεί να σε τιμωρήσει. Πρέπει να σέβεσαι τους πάντες. Να είσαι προσεκτικός. Ήμουν σίγουρος για εκείνο το πέναλτι και το πλήρωσα. Ευτυχώς, τη δεύτερη φορά, ήμουν περισσότερο προσεκτικός, σκέφτηκα περισσότερο και… πέτυχα τον στόχο. Ήμουν περισσότερο συγκεντρωμένος.

Υπάρχει κάποιος παίκτης από το ελληνικό πρωτάθλημα που θα ήθελες να δεις στον Ολυμπιακό;

Ο Βιεϊρίνια. Ο Πορτογάλος έκανε εξαιρετική χρονιά πιστεύω στον ΠΑΟΚ και έδειξε ότι έχει όμτι χρειάζεται για να κάνει πολύ καλά πράγματα στο μέλλον. Αυτόν θα ήθελα να δω στον Ολυμπιακό. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να τον πάρει. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ψάχνει ο προπονητής ή τι χαρακτηριστικά θέλει να έχουν οι παίκτες του και σε ποιες θέσεις να αγωνίζονται.

Θα υπάρξει κάποια στιγμή ο Αντί-Τζόλε; Βλέπεις κάποιον;

Δεν πρέπει να μπαίνουμε σε αυτή την διαδικασία. Υπάρχουν τα υπέρ και τα κατά. Κανένας παίκτης δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Άλλος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και άλλος κάποια διαφορετικά. Το να μπαίνουμε σε μια λογική του να λέμε… Θα βρεθεί, δεν θα βρεθεί δεν είναι καλό για κανέναν. Ούτε για την ομάδα, αλλά ούτε και για τον παίκτη που θα έρθει. Ο καθένας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και μπορεί να προσφέρει με τον δικό του τρόπο. 

Και μια τελευταία ερώτηση για να σταματήσουμε να σε ενοχλούμε... Ποια είναι τα τρία γκολ που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Είναι πολλά τα γκολ αυτά… Το πρώτο που θυμάμαι, είναι ένα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Δεν θυμάμαι τη χρονιά, αλλά είχαμε κερδίσει 1-0, ο Ζιοβάνι μου έβγαλε μια καταπληκτική μπαλιά, σκόραρα και πήραμε τη νίκη. Το χάρηκα, επειδή είχα χάσει και ένα πέναλτι νωρίτερα. Άλλο ένα αξέχαστο γκολ, ήταν στο 0-2 επί του Παναθηναϊκού, στο ΟΑΚΑ, τότε που με κλώτσησε ο Μόρις. Δεν θα ξεχάσω και το τέρμα που σημείωσα στο 4-3 επί της ΑΕΚ που μας έδωσε τότε τον τίτλο. 

Posted in: Θρυλικοί Παίκτες