Σάββατο, Οκτωβρίου 15, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
*** Θα το ξαναπώ άλλη μία φορά και ας έχει μαλλιάσει το… πληκτρολόγιο. Το σημερινό παιχνίδι μπορεί να γίνει δύσκολο για τον Θρύλο μόνο σε δύο περιπτώσεις. Η μία είναι οι παίκτες μας να μην… είναι στο ΟΑΚΑ. Δηλαδή, να μην παίξουν συγκεντρωμένοι και ως Ολυμπιακός. Η άλλη είναι να γίνει το παιχνίδι… ροντέο, είτε με τις αποφάσεις του Κωνσταντινέα ή των βοηθών είτε με καραγκιοζολίκια παραγόντων των γηπεδούχων και «ντου», από διάφορους περιφερόμενους, στο ταρτάν του ΟΑΚΑ (πράγμα συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδια ΑΕΚ - Ολυμπιακός στο Ολυμπιακό Στάδιο).
***Σε άλλη περίπτωση, νομίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει κάθε δυνατότητα να περάσει ένα καλό ποδοσφαιρικό βράδυ. Στηριζόμενος, κυρίως, στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών του που έχει την τύχη να τους έχει σε πολύ καλή κατάσταση. Αρχικά, στην άμυνα, ο Μέλμπεργκ, ο οποίος ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία έδειξε σε τοπ επίπεδο ότι παραμένει πρωτοκλασάτος. Το έδειξε και στο Champions League αλλά και στον… δρόμο που διένυσε η Εθνική του (της Σουηδίας) για τα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας και το επόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Εκτός από τον Σουηδό, ο Ιμπαγάσα. Ο «Κάνιο» ή «στρατηγός» (όπως αρέσει στους Αργεντινούς να τον λένε) μπορεί επίσης να πλησιάζει στο τέλος της καριέρας του, αλλά τον βλέπεις στο γήπεδο και αναρωτιέσαι, γιατί να μην μπορούν κάποιοι παίκτες να είναι πάντα νέοι για να μοιράζονται τα μαγικά τους κόλπα μαζί μας... Από το μαγικό του ραβδί περνάει ολόκληρο το παιχνίδι της ομάδας και αν ο Αριέλ είναι σε καλή μέρα, τότε όλη η ομάδα είναι μία κλάση πάνω…
***Μετά, είναι και τα υπερόπλα στην επίθεση… Μιραλάς και Τζιμπούρ. Ο Μιραλάς για… χίλιους λόγους. Δεν υπάρχει παίκτης της ΑΕΚ που να μπορεί να τον παίξει στο «ένας με έναν». Και αν κάποιος τον παίξει «από κοντά» (στην ΑΕΚ προορίζουν τον Μανωλά για «βδέλλα» του Βέλγου), τότε το πιθανότερο είναι να πάθει ό,τι και όλοι οι άλλοι αμυντικοί που πήγαν να τον παίξουν άμυνα από κοντά και στα ίσα… Να ζαλιστεί…
***Ο Τζιμπούρ, πάλι, έχει ανοιχτούς λογαριασμούς. Με όσους τον στήριξαν στο πέρασμά του από τους Θρακομακεδόνες και τα Σπάτα (δεν θυμάμαι αν τα πρόλαβε) καθάρισε πέρσι στο 6-0. Εννοώ με το ότι δεν πανηγύρισε το πρώτο γκολ που κάρφωσε στην ΑΕΚ. Το έκανε για όσους δεν τον πείραξαν. Για τους άλλους (με πρώτο τον Αδαμίδη), που τους έχει άχτι, είχε φυλάξει άλλη μία ΓΚΟΛΑΡΑ στο 6-0 και έχει και άλλες έτοιμες… Τώρα, βέβαια, είναι γνωστό ότι ο Τζιμπούρ είναι ευέξαπτος. Οπότε, είναι ο πρώτος που θα πρέπει να συγκρατήσει τα νεύρα του διότι σίγουρα θα προκληθεί…
***Για τον Κωνσταντινέα δεν θα πω πολλά. Τα λέει όλα εκείνο το πέναλτι που έδωσε πέρυσι υπέρ του Βιεϊρίνια και του ΠΑΟΚ και κατά του Ολυμπιακού… Ο άνθρωπος είναι κλασική περίπτωση ερωτευμένου με την ίδια του την εικόνα. Κάποτε, σε ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού, είχε πει στον Τοροσίδη, «πάμε, παικταρά μου». Ετσι μιλάει σε όλους. Μόνο που τότε το έδειξε η κάμερα και το πήραν οι «απέναντι» και το «σύστημα» των πρασινοκίτρινων παπαγάλων και τον έκραζαν. Από τότε έβγαλε όποιο αντι-Ολυμπιακό μένος είχε μέσα του. Σας θυμίζω κάτι που σας έγραψα και χθες. Ο άνθρωπος δηλώνει ΠΑΟΚτζής και Παναθηναϊκός… Δηλαδή από όπου και να το πιάσεις…
***Και, τέλος πάντων, όλοι αυτοί, διαιτητές και παραγοντίσκοι, παρατρεχάμενοι και μπαχαλάκηδες, θα παγώσουν και θα παλουκωθούν σαν στήλες άλατος αν ο Ολυμπιακός είναι απλώς ο εαυτός του… Πάμε γερά, μάγκες…
ΥΓ.: Σας το έγραψα και τις προάλλες και θα το επαναλάβω. Γουστάρω πολύ να κάνει ένα μεγάλο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ ο Κοστάντσο. Πρέπει να το κάνει και το οφείλει σε όσους τον στηρίζουν κόντρα στην κακή εικόνα του …
ΥΓ.2: Ράγισαν καρδιές χθες το απόγευμα στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου. Συντετριμμένοι οι συγγενείς και φίλοι του Νίκου Γιγουρτάκη, που έφυγε τόσο πρόωρα, μόλις στα 30 του χρόνια, από τη ζωή, ήταν όλοι εκεί για το «ύστατο χαίρε»… Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει και οι δικοί του ας τον θυμούνται πάντα γελαστό και δυνατό... Ο Νίκος έφυγε για το μεγάλο ταξίδι με ένα κασκόλ του Ολυμπιακού μας να τον συνοδεύει…
***Σε άλλη περίπτωση, νομίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει κάθε δυνατότητα να περάσει ένα καλό ποδοσφαιρικό βράδυ. Στηριζόμενος, κυρίως, στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών του που έχει την τύχη να τους έχει σε πολύ καλή κατάσταση. Αρχικά, στην άμυνα, ο Μέλμπεργκ, ο οποίος ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία έδειξε σε τοπ επίπεδο ότι παραμένει πρωτοκλασάτος. Το έδειξε και στο Champions League αλλά και στον… δρόμο που διένυσε η Εθνική του (της Σουηδίας) για τα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας και το επόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Εκτός από τον Σουηδό, ο Ιμπαγάσα. Ο «Κάνιο» ή «στρατηγός» (όπως αρέσει στους Αργεντινούς να τον λένε) μπορεί επίσης να πλησιάζει στο τέλος της καριέρας του, αλλά τον βλέπεις στο γήπεδο και αναρωτιέσαι, γιατί να μην μπορούν κάποιοι παίκτες να είναι πάντα νέοι για να μοιράζονται τα μαγικά τους κόλπα μαζί μας... Από το μαγικό του ραβδί περνάει ολόκληρο το παιχνίδι της ομάδας και αν ο Αριέλ είναι σε καλή μέρα, τότε όλη η ομάδα είναι μία κλάση πάνω…
***Μετά, είναι και τα υπερόπλα στην επίθεση… Μιραλάς και Τζιμπούρ. Ο Μιραλάς για… χίλιους λόγους. Δεν υπάρχει παίκτης της ΑΕΚ που να μπορεί να τον παίξει στο «ένας με έναν». Και αν κάποιος τον παίξει «από κοντά» (στην ΑΕΚ προορίζουν τον Μανωλά για «βδέλλα» του Βέλγου), τότε το πιθανότερο είναι να πάθει ό,τι και όλοι οι άλλοι αμυντικοί που πήγαν να τον παίξουν άμυνα από κοντά και στα ίσα… Να ζαλιστεί…
***Ο Τζιμπούρ, πάλι, έχει ανοιχτούς λογαριασμούς. Με όσους τον στήριξαν στο πέρασμά του από τους Θρακομακεδόνες και τα Σπάτα (δεν θυμάμαι αν τα πρόλαβε) καθάρισε πέρσι στο 6-0. Εννοώ με το ότι δεν πανηγύρισε το πρώτο γκολ που κάρφωσε στην ΑΕΚ. Το έκανε για όσους δεν τον πείραξαν. Για τους άλλους (με πρώτο τον Αδαμίδη), που τους έχει άχτι, είχε φυλάξει άλλη μία ΓΚΟΛΑΡΑ στο 6-0 και έχει και άλλες έτοιμες… Τώρα, βέβαια, είναι γνωστό ότι ο Τζιμπούρ είναι ευέξαπτος. Οπότε, είναι ο πρώτος που θα πρέπει να συγκρατήσει τα νεύρα του διότι σίγουρα θα προκληθεί…
***Για τον Κωνσταντινέα δεν θα πω πολλά. Τα λέει όλα εκείνο το πέναλτι που έδωσε πέρυσι υπέρ του Βιεϊρίνια και του ΠΑΟΚ και κατά του Ολυμπιακού… Ο άνθρωπος είναι κλασική περίπτωση ερωτευμένου με την ίδια του την εικόνα. Κάποτε, σε ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού, είχε πει στον Τοροσίδη, «πάμε, παικταρά μου». Ετσι μιλάει σε όλους. Μόνο που τότε το έδειξε η κάμερα και το πήραν οι «απέναντι» και το «σύστημα» των πρασινοκίτρινων παπαγάλων και τον έκραζαν. Από τότε έβγαλε όποιο αντι-Ολυμπιακό μένος είχε μέσα του. Σας θυμίζω κάτι που σας έγραψα και χθες. Ο άνθρωπος δηλώνει ΠΑΟΚτζής και Παναθηναϊκός… Δηλαδή από όπου και να το πιάσεις…
***Και, τέλος πάντων, όλοι αυτοί, διαιτητές και παραγοντίσκοι, παρατρεχάμενοι και μπαχαλάκηδες, θα παγώσουν και θα παλουκωθούν σαν στήλες άλατος αν ο Ολυμπιακός είναι απλώς ο εαυτός του… Πάμε γερά, μάγκες…
ΥΓ.: Σας το έγραψα και τις προάλλες και θα το επαναλάβω. Γουστάρω πολύ να κάνει ένα μεγάλο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ ο Κοστάντσο. Πρέπει να το κάνει και το οφείλει σε όσους τον στηρίζουν κόντρα στην κακή εικόνα του …
ΥΓ.2: Ράγισαν καρδιές χθες το απόγευμα στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου. Συντετριμμένοι οι συγγενείς και φίλοι του Νίκου Γιγουρτάκη, που έφυγε τόσο πρόωρα, μόλις στα 30 του χρόνια, από τη ζωή, ήταν όλοι εκεί για το «ύστατο χαίρε»… Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει και οι δικοί του ας τον θυμούνται πάντα γελαστό και δυνατό... Ο Νίκος έφυγε για το μεγάλο ταξίδι με ένα κασκόλ του Ολυμπιακού μας να τον συνοδεύει…
Κώστας Καραπαπάς
http://www.gavros.gr
Posted in: Απόψεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου