Η «φανέλα» του Ολυμπιακού γράφει... 39, ο
Βαγγέλης Μαρινάκης μετράει δύο στα δύο και η παράσταση συνεχίζεται. Ποιο
σενάριο έχει στο μυαλό ο πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» για την ταινία της
ομάδας του και τι σχέση έχει με Γουλανδρή, Νταϊφά, Κόκκαλη; Γράφει ο Χρήστος Σταθόπουλος.
Δύο στα δύο, λοιπόν, για τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Οχι, δεν το λέω για
νέο, ούτε ήρθα σήμερα από τις Παρθένους Νήσους. Ο πρόεδρος, όμως, έδειξε
τα δόντια του και όσοι δεν το έχουν καταλάβει, βάζει πλώρη για μεγάλα
λιμάνια και βαθιές θάλασσες.
Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες, θα μου πείτε. Σύμφωνοι, μόνο που
τα... γραφικά λιμανάκια της Ελλάδας τα έχει για εκπαιδευτικά ταξιδάκια.
Περισσότερα λόγια δε χρειάζονται, ούτε αποδείξεις από τα μέχρι τώρα
αποτελέσματα που φέρνει στο γήπεδο.
Αυτό που έχει σημασία, πλέον, για τον ίδιο και τον κόσμο του Θρύλου,
είναι το ταβάνι. Πού θα φτάσει ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη σε Ελλάδα και
Ευρώπη; Αυτό είναι που απασχολεί ουσιαστικά τον χρηματοδότη της ΠΑΕ.
Η απάντηση είναι «όσο πιο ψηλά, τόσο πιο καλά». Χωρίς όρια και
κυρίως χωρίς «σκαμπανεβάσματα», που θα επιτρέψουν στον ανταγωνισμό να
μπει σφήνα. Εχει δηλώσει -το είπε και χθες ο Σάββας Θεοδωρίδης- ότι
θέλει δυνατό Παναθηναϊκό. Λογικό είναι. Ποιος δε θέλει υπεραξία στην
κληρονομιά που θα αφήσει;
Οπως και να έχει, όμως, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στον
Παναθηναϊκό, ο Μαρινάκης θέλει να πιάσει Γουλανδρή, Νταϊφά και στη
συνέχεια Κόκκαλη. Και μετά το άπειρο. Στόχος του είναι να μεγαλώσει το
τεράστιο μέγεθος της ομάδας του και να επεκτείνει τη φήμη και την
αναγνώριση του Ολυμπιακού σε όλη την Ευρώπη. Οσοι τον ξέρουν, λένε ότι
δεν θεωρεί ανέφικτο ένα Europa League.
Ηδη, οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν διάφορα ρεκόρ. Ενα από αυτά «λέει» το
εξής: ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη με 14 στα 16
πρωταθλήματα, ξεπερνώντας τη... δικτατορία που είχε επιβάλλει στη
Νορβηγία η Ρόζενμποργκ, με 12 στα 16. Αυτό το 14 στα 16 ο 44χρονος
εφοπλιστής θέλει να το διευρύνει και να το φτάσει στο 18 στα 20, 23 στα
25 και πάει λέγοντας.
Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο «θέλω». Η βίβλος του ελληνικού
ποδοσφαίρου να μην ξαναγράψει άλλη ομάδα δίπλα στη σεζόν, εκεί που
αναφέρεται ο πρωταθλητής. Πώς θα επιτευχθεί αυτό; Με non stop τίτλους.
Aρα, το σερί να γίνει... κουραστικό. Πρώτο «θύμα» θα γίνει του χρόνου ο
μεγάλος Νίκος Γουλανδρής με τα τρία διαδοχικά τη δεκαετία του '70, μετά
θα έρθει η σειρά του άλλου μεγάλου, Σταύρου Νταϊφά, με τα τέσσερα στις
αρχές του '80 και έπειτα από αυτό η μεγάλη πρόκληση που λέγεται Σωκράτης
Κόκκαλης.
Ζόρικο... λιμάνι. Ο πρόεδρος που έβαζε τα γέλια την ώρα που οι
απέναντι χτυπιόνταν και έκαναν λόγο για παρασκήνιο και
επιχειρηματολογούσαν με διάφορες δικαιολογίες. Παιδεύτηκε τα πρώτα
χρόνια, αλλά όταν άρχισε να σηκώνει κούπες, τα μπράτσα μεγάλωσαν και
έγιναν πιο σφριγηλά από τη γυμναστική. Επτά αριθμούν τα σερί
πρωταθλήματα του... Socrates (έξι στο... σίκουελ) και 12 στο σύνολο.
Με τη ρότα που έχει χαράξει ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη, το πλήρωμα
που φέρνει κάθε χρόνο ο καπετάνιος και αυτόν το λαό στο κατάστρωμα,
αμφιβάλλει κανείς ότι οι «ερυθρόλευκοι» και ο πρόεδρός τους θα είναι
πρώτο και αυτοδύναμο κόμμα για πολλά χρόνια;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου