Aντε Γεια....Oι Τρομοκράτες Μιραλάς & Τζιμπούρ ~ EΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ

Εδώ είναι Πειραιάς, εγώ θα σε… γλεντάω κι εσύ θα προσκυνάς! «Τρομοκρατικό» χτύπημα του Τζιμπούρ στο 91’ τους… ξήλωσε τις φούστες και χάρισε στον Θρύλο το 38ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Νίκη 2-1 με τεράστια ψυχικά αποθέματα (το 1-0 ο Μιραλάς στο 20’), «δώρο» του Πάρντο το 1-1.

Με φόρα… από την εξέδρα!
Με τις… μηχανές να δουλεύουν σε φουλ ρυθμούς ξεκίνησαν το ματς οι ερυθρόλευκοι! Το πρέσινγκ των παικτών του Θρύλου στην αντίπαλη άμυνα και μεσαία γραμμή ήταν ασφυκτικό από το πρώτο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης και αυτό που προσπάθησαν να κάνουν, από κει και πέρα, ήταν να κρατήσουν τη μπάλα στην κατοχή τους με πολλές κοντινές πάσες και να απειλήσουν με κάθετες μπαλιές. Όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία, οι ερυθρόλευκοι επιτέθηκαν με αυτό τον τρόπο, αφού η αργή άμυνα του Παναθηναϊκού… προσφερόταν για κάτι τέτοιο.
Πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια του Ολυμπιακού ήταν η κεφαλιά άουτ του Μέλμπεργκ στο 8’ έπειτα από εκτέλεση κόρνερ. Ένα λεπτό μετά, μετά από φάση διαρκείας, ο Φουστέρ σούταρε δυνατά όμως η μπάλα κόντραρε και απομακρύνθηκε.
Συντριπτική κατοχή και συνεχής κίνηση
Με τη συμπλήρωση 15 λεπτών αγώνα, ο Ολυμπιακός είχε την κατοχή της μπάλας σε συντριπτικό ποσοστό. Ο Θρύλος κυκλοφόρησε σωστά και ψύχραιμα τη μπάλα, με σωστές αποφάσεις στις πάσες και την ανάπτυξη, περιορίζοντας ταυτόχρονα σε ελάχιστο βαθμό τα ατομικά λάθη. Όποτε μάλιστα χανόταν η μπάλα, οι ερυθρόλευκοι είχαν την ευκαιρία να την ξανακερδίσουν αμέσως, καθώς το άριστο και συνεχές πρέσινγκ απέδιδε καρπούς.
Στο 15’ οι γηπεδούχοι έφτασαν και στην πρώτη σπουδαία φάση, όταν ο Φουστέρ πάσαρε κάθετα για τον Τζιμπούρ, ο Καντέ πρόλαβε για λίγο τον Αλγερινό για να απομακρύνει και ο Μιραλάς που ακολουθούσε σούταρε λίγο άουτ. Αυτή η φάση ήταν απόρροια της συνεχής κίνησης των παικτών του Ολυμπιακού με την ταυτόχρονη εναλλαγή θέσεων μεταξύ των τεσσάρων παικτών που βρισκόντουσαν στην επίθεση. Τζιμπούρ, Μιραλάς, Ριέρα και Φουστέρ έτρεχαν ασταμάτητα και δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα στην… επίφοβη πράσινη άμυνα.
Δουλεμένη φάση, πράσινος «ύπνος» και 1-0!
Στο 20^ο λεπτό ο Θρύλος ευτύχησε να πετύχει αυτό που έψαχνε από τα… αποδυτήρια. Σε μια ακόμη φάση που οι ερυθρόλευκοι αναπτύχθηκαν με μεγάλη ταχύτητα στον κενό χώρο, ο Μιραλάς έφυγε προς την αντίπαλη εστία, ντρίπλαρε τον Ζιλμπέρτο και ο Βραζιλιάνος τον σταμάτησε με φάουλ.
Την εκτέλεση ανέλαβε ο Ιμπαγάσα και όχι ο Ριέρα όπως περίμεναν όλοι λόγω της θέσης που βρισκόταν η μπάλα (σ.σ. δεξιά έξω από την περιοχή), πάσαρε συρτά και κάθετα στην πλάτη του πράσινου «τείχους» περνώντας τη μπάλα από τη δεξιά πλευρά του, ο Μιραλάς που βρισκόταν στα αριστερά του τείχους γύρισε αμέσως πρόσωπο προς την εστία και κινήθηκε διαγώνια για να υποδεχθεί τη μπάλα και όταν πια έφτασε σε αυτή, από τη στιγμή που οι υπόλοιποι πράσινοι δεν πήραν… χαμπάρι τίποτα, δεν δυσκολεύθηκε να πλασάρει τον Τζόρβα με δυνατό συρτό σουτ.
Στον πανηγυρισμό του, ο Βέλγος έβγαλε τη φανέλα και «κιτρινίστηκε» από τον Καλόπουλο, συμπληρώνοντας τέσσερις κίτρινες κάρτες, κάτι που σημαίνει ότι θα χάσει ένα από τα επόμενα παιχνίδια.
Έριξε τον ρυθμό σε… λογικά πλαίσια!
Μετά το 1-0, οι ερυθρόλευκοι διατήρησαν σε κάθε περίπτωση με άνεση την κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο του αγώνα. Την ίδια ώρα, το ερυθρόλευκο πρέσινγκ εφαρμοζόταν άψογα και συνήθως με έξι ερυθρόλευκους να βρίσκονται πάνω από τη σέντρα όταν η μπάλα βρισκόταν στον χώρο άμυνας του Παναθηναϊκού! Αυτό που άλλαξε, πιθανώς και λίγο… ασυναίσθητα αφού πλέον ο Ολυμπιακός είχε πετύχει το πολυπόθητο γκολ, ήταν ο ρυθμός του αγώνα. Οι παίκτες του Βαλβέρδε έριξαν ένα «κλικ» την πίεση στον αντίπαλο, με αποτέλεσμα η ομάδα να οπισθοχωρήσει λίγα μέτρα, όχι όμως σε επικίνδυνο για την εστία του Πάρντο βαθμό.
Σε τελική ανάλυση άλλωστε, ο Θρύλος είχε πετύχει αυτό που ήθελε, το γκολ, δεν κινδύνευε, είχε την κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο του ματς και λογικά δεν είχε λόγο να ρισκάρει με το να βγάζει στην επίθεση 6-7 παίκτες. Βεβαίως, ας μην ξεχνάει κανείς ότι είναι και… κομμάτι δύσκολο για μια ομάδα να διατηρήσει «τρελούς» ρυθμούς επί ένα 45λεπτο. Η ομάδα σωστά έκανε σε αυτό το σημείο του αγώνα, διαχείριση των δυνάμεών της.
Με κορυφαίο τον… Βύντρα!
Ο Παναθηναϊκός απείλησε για πρώτη φορά στο 28’ όταν ο Βύντρα σέντραρε και ο Σισέ έπιασε μια «χλιαρή» κεφαλιά την οποία σταμάτησε εύκολα ο Πάρντο. Δέκα λεπτά μετά, στο 38’, ο Κατσουράνης προσπάθησε να σκοράρει με νέα κεφαλιά έπειτα από ακόμη μια σέντρα του Βύντρα, όμως ο Πάρντο ήταν ξανά στη σωστή θέση. Οι πράσινοι προσπάθησαν να ανεβάσουν τον ρυθμό τους, όμως τα πράγματα στο Καραϊσκάκη δεν είναι τόσο απλά! Πέρα από τις δύο παραπάνω φάσεις, οι πράσινοι κατάφεραν ένα μεγάλο «μηδέν» στην επίθεση και αυτό «ευθύνεται» το ερυθρόλευκο πάθος! Στο 39’ μάλιστα είχαν την ευκαιρία για το 2-0. Μετά από μια τρομερή ομαδική προσπάθεια και ταχύτατη εναλλαγή της μπάλας από πέντε ερυθρόλευκους, ο Τζιμπούρ δεν πρόλαβε να σουτάρει έπειτα από την ασίστ που του έβγαλε ο Μιραλάς.
Αυτή τη φορά οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν άφησαν περιθώριο σε κανένα να τους καταλογίσει ότι δεν έπαιξαν με ψυχή και τσαμπουκά, αφού πήγαν πρώτοι σε όλες τις μονομαχίες και τις κέρδισαν όλες! Τόσο στο κέντρο όσο και στην άμυνά τους.
Το πρώτο ημίχρονο έφτασε τελικά να ολοκληρωθεί με δύο σουτ απελπισίας από Καραγκούνη και Κατσουράνη.
Δεν ξεκίνησε όπως το πρώτο…
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε καλύτερα. Ίσως έφταιξε η κούραση από το συνεχές πρέσινγκ, ίσως η τακτική επιλογή να «σφραγίσουν» όλοι οι χώροι στην άμυνα, ωστόσο, η ουσία ήταν ότι ο Ολυμπιακός δεν μπήκε το ίδιο δυνατά. Οι πράσινοι ισορρόπησαν το ματς στον τομέα της κατοχής της μπάλας αν και αν ο Σπυρόπουλος δεν είχε προλάβει τον Φουστέρ στο 49’ ίσως είχε γίνει το 2-0 έπειτα από την εξαιρετική κάθετη του Ιμπαγάσα. Ο Παναθηναϊκός «απάντησε» σε αυτή τη φάση με δύο σουτ από τους Νίνη και Σισέ τα οποία πέρασαν άουτ.
«Δώρο» του Πάρντο…
Μπορεί το ματς να είχε αρχίσει να ισορροπεί, όμως ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ισοφαρίσει χάρη σε ένα «ερυθρόλευκο» δώρο. Οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν φάουλ στο 58’ σε πολύ πλάγια θέση, δεξιά όπως επιτίθονταν. Ο Λέτο το εκτέλεσε βγάζοντας μια σέντρα σουτ, όχι πολύ δυνατή, όμως ο Πάρντο που φάνηκε ξεκάθαρα πως δεν είχε την παραμικρή αίσθηση για το που κατευθυνόταν η μπάλα, άργησε χαρακτηριστικά να πέσει προς την πορεία της. Όταν πια το έκανε ήταν πολύ αργά και η μπάλα κατέληξε στο δεξί πλαϊνό δίχτυ της εστίας του.
«Σοκ» και προσπάθεια αφύπνισης
Όπως ήταν λογικό, ο Ολυμπιακός προσπάθησε στα επόμενα λεπτά να ξεπεράσει το σοκ της ισοφάρισης κόντρα στη ροή του αγώνα μέχρι εκείνο το σημείο. Στο διάστημα αυτό οι πράσινοι προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν τους κενούς χώρους και δημιούργησαν ρήγματα σε 2-3 περιπτώσεις. Στο επόμενο δεκάλεπτο όμως, μέχρι και το 70’, ο Ολυμπιακός είχε να επιδείξει μονάχα δύο μακρινά σουτ του Ριέρα, τα οποία απομάκρυνε δύσκολα ο Τζόρβας.
«Ρέφαρε» στο 72’ ο Πάρντο
Ο άνθρωπος που πρόσφερε το 1-1 στον Παναθηναϊκό ήταν αυτός που κράτησε το σκορ σε αυτά τα επίπεδα. Ο Λέτο τροφοδότησε τον Σισέ που, αμαρκάριστος μέσα στην περιοχή, έκανε την κεφαλιά και ο Ισπανός έδιωξε δύσκολα σε κόρνερ αφού πρώτα η μπάλα προσέκρουσε στο δοκάρι.
Στα επόμενα λεπτά, το ματς έγινε… ροντέο. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να επιτεθεί για το δεύτερο γκολ, όμως συνήθως αυτό γινόταν με τρόπο ανορθόδοξο. Αντίθετα, οι πράσινοι έβρισαν κενούς χώρους και απειλούσαν με Λέτο και Σισέ. Στο διάστημα αυτό μάλιστα, το κέντρο του Θρύλου φάνηκε πως έχανε τη μάχη. Σε αυτό συνέβαλε και η αλλαγή του Φουστέρ με τον Ντουντού, αφού ο Βραζιλιάνος ήταν κακός και φάνηκε πως ήταν ακόμη ανέτοιμος όμως και ο Φουστέρ από την πλευρά του είχε «σκάσει» από το τρέξιμο. Το μόνο βέβαιο είναι πως φάνηκε για ακόμη μια φορά η έλλειψη κλασικών ανασταλτικών μέσων σε ένα ματς που… έκαιγε.
Στο 79’ ο Ολυμπιακός έχασε απίστευτη ευκαιρία με τον Τζιμπούρ, όταν ο Ζαϊρί που είχε περάσει στο ματς ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν «χόρεψε» τον Σπυρόπουλο και έβγαλε τη σέντρα, όμως ο Αλγερινός καθυστέρησε χαρακτηριστικά να σουτάρει μετά το κοντρόλ του, με αποτέλεσμα να ανακοπεί.
Πράσινη… ευκαιρία για κλάψα
Πράσινη… ευκαιρία για κλάψα
Στο 85’ ο Παναθηναϊκός κέρδισε κόρνερ και ο Λέτο εκτέλεσε. Ο Πάρντο απομάκρυνε αρχικά, όμως η μπάλα μετά από γύρισμα έφτασε στον Κατσουράνη ο οποίος έσπρωξε τη μπάλα στα δίχτυα. Ο Καλόπουλος ακύρωσε όμως το γκολ, καθώς υπέδειξε οφ-σάιντ επειδή ο Πάρντο είχε βγει από την εστία του, με αποτέλεσμα να έχει μείνει μόνο ο Ντουντού ως ο μοναδικός ερυθρόλευκος αμυνόμενος.
Πριν βγει οποιοδήποτε συμπέρασμα, η φάση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μετά από δεκάδες ριπλέι στα οποία όμως δεν φαίνεται ξεκάθαρα η φάση, φαίνεται πως ο Πάρντο και ο Κατσουράνης, στον οποίο τελικά καταλήγει η μπάλα, βρίσκονται στην ίδια ευθεία. Κάτι που σημαίνει πως αν όντως έχουν έτσι τα πράγματα, τότε το σφύριγμα του Καλόπουλου μετά την υπόδειξη του βοηθού του, είναι λανθασμένη.
Η τελευταία φετινή… σφαλιάρα!
Στα επόμενα πέντε λεπτά, ο Θρύλος αναθάρρησε, πίεσε και κατάφερε τελικά να ρίξει το τελειωτικό, άκρως απολαυστικό και τελευταίο για φέτος χαστούκι στους αιώνιους δευτερότριτους. Σέντρα του Ζαϊρί από αριστερά στο 91’, πρώτη κεφαλιά του Ντουντού και ο Τζιμπούρ από κοντά σπρώχνει απλά τη μπάλα στα δίχτυα και προσφέρει στον Θρύλο, επί της ουσίας, την κατάκτηση του 38^ου τίτλου της ιστορίας του.