Χρόνια πολλά «ερυθρόλευκα» αδέρφια... ~ EΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ

Τη συμπλήρωση 66 χρόνων από την ίδρυσή του γιορτάζει σήμερα ο Ερυθρός Αστέρας και το KatiMagiko.gr με αφορμή τα γενέθλια των Σέρβων «αδερφών» πραγματοποιεί ένα αφιέρωμα για τα εξηκοστά έκτα γενέθλια του «ερυθρόλευκου» συλλόγου της Σερβίας.

Η Ίδρυση
Τον Μάρτιο του 1945 η ενωμένη, τότε, Γιουγκοσλαβία μόλις είχε απελευθερωθεί από τους Γερμανούς, λίγους μήνες πριν τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια παρέα, λοιπόν, φοιτητών από το πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και μέλη της Σερβικής Αντιφασιστικής Νεολαίας πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν μια Κοινότητα Αθλητισμού και Πολιτισμού, την οποία μετονόμασαν στις 4 Μαρτίου σε «Ερυθρό Αστέρα» (Crvena Zvezda) και την ίδια μέρα η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου έδωσε την πρώτη της αναμέτρηση κόντρα στο Πρώτο Τάγμα της Δευτέρας Μεραρχίας, επικρατώντας μάλιστα με 3-0.

Το όνομα και το σήμα του Ερυθρού Αστέρα προήλθε έπειτα από πρόταση των αντιπροέδρων της Αθλητικής Κοινότητας, Σλόμπονταν Κόσιτς και Ζόραν Ζούγιοβιτς. Έπειτα από έντονες συζητήσεις επικυρώθηκε το «Fudbalski Klub Crvena Zvezda» (Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Ερυθρού Αστέρα) για ως επίσημο όνομα του συλλόγου, ενώ ως σήμα επιλέχθηκε το κόκκινο αστέρι, σύμβολο του επαναστατικού αγώνα.

«Ερυθρόλευκη» κορυφή από τα πρώτα χρόνια

Το σερβικό πρωτάθλημα μετά την διακοπή, λόγω Πολέμου, ξεκίνησε και πάλι το 1946 και ο Ερυθρός Αστέρας στην πρώτη του χρονιά κατάφερε να το κατακτήσει και έτσι, να πάρει το δικαίωμα συμμετοχής στο Εθνικό Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας.

Ο Αστέρας από το 1948 και μέχρι το 1950 είχε πολύ καλές χρονιές στο πρωτάθλημα και αναδείχθηκε Κυπελλούχος για 3 συνεχόμενες χρονιές. Μάλιστα, ο πρώτος τελικός ήταν απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο την Παρτιζάν Βελιγραδίου.

Το πρώτο εθνικό πρωτάθλημα διεξήχθη το 1951. Ο τίτλος κρίθηκε στο... νήμα και είχε ερυθρόλευκη απόχρωση. Τελευταία αγωνιστική και η πρωτοπόρος Ντιναμό Ζάγκρεμπ γκελάρει στο ματς με την OFK Βελιγραδίου και φέρνει 2-2. Την επόμενη ημέρα (4/11) ο Ερυθρός Αστέρας αγωνίζεται εναντίον της Παρτιζάν και θέλει νίκη με 2 γκολ διαφορά προκειμένου να πανηγυρίσει το πρώτο του πρωτάθλημα στην ισοβαθμία χάρη σε καλύτερη διαφορά τερμάτων. Ο Αστέρας επικρατεί με 2-0 της Παρτιζάν (στο πρώτο ματς είχε υποστεί συντριβή με 6-1!) και το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του είναι γεγονός…

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 ο Αστέρας δημιούργησε μια τρομερή ομάδα με παίκτες όπως οι Μπεάρα, Ντούρκοβιτς, Στάνκοβιτς, Πόποβιτς, Μίτιτς, Κόστιτς και Σεκούλαρατς, οι οποίοι έφεραν στο σύλλογο 4 πρωταθλήματα σε μια πενταετία (1955–56, 1956–57, 1958–59, 1959–60) και έγραψαν τα ονόματά τους με «χρυσά» γράμματα στις σελίδες της λαμπρής ιστορίας του συλλόγου.
Αξίζει να σημειωθεί πως το 1957 ο Αστέρας έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αφού αποκλείστηκε με γκολ της Φιορεντίνα στο 88ο λεπτό της μεταξύ τους αναμέτρησης και δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό όπου θα αντιμετώπιζε τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Από την ακμή στην παρακμή στις αρχές του 60’…
Η πρώτη δεκαετία ύπαρξης του Ερυθρού Αστέρα κρίθηκε απόλυτα επιτυχημένη, ωστόσο τα πρώτα οκτώ χρόνια της δεκαετίας του 1960 μπορούν να χαρακτηριστούν ως περίοδος παρακμής.
Βέβαια, ανάμεσα στα χρόνια ξηρασίας υπάρχει και η σεζόν 1963/1964 η οποία αποτελεί χρονιά ορόσημο για το σύλλογο, αφού τότε μετακόμισε στο νέο του σπίτι, το «Stadion Crvena Zvezda», το γνωστό σε όλους μας «Μαρακανά» (έτοιμο μετά μετά από τρία χρόνια κατασκευής, χτιζόταν από το 1959), η είσοδος στο οποίο συνοδεύτηκε με την κατάκτηση του νταμπλ από τον Ερυθρό Αστέρα.

Συνέχεια με Μίλαν Μίλανιτς και τελικό UEFA το 1979
Η δεύτερη περίοδος κυριαρχίας του Ερυθρού Αστέρα ξεκίνησε μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μίλαν Μίλανιτς το 1966, ο οποίος παρέμεινε στον πάγκο των Σέρβων μέχρι το 1974 και στα χρόνια που βρέθηκε στο τιμόνι του Αστέρα πανηγύρισε 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα (1968–69, 1969–70, 1972–73), ενώ έφτασε μέχρι και τον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971.

Στην ομάδα αυτή που κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, το μεγάλι αστέρι του Αστέρα δεν ήταν άλλος από τον Ντράγκαν Τζάιτς, ο οποίος αποτελεί, κατά πολλούς τον σπουδαιότερο ποδοσφαιριστή που στην ιστορία του Ερυθρού Αστέρα. Τη χρονιά 1968, μάλιστα, ο Τζάιτς αναδείχθηκε τρίτος στην ψηφοφορία για τη Χρυσή Μπάλα του «France Football» πίσω από τους Τζορτζ Μπέστ και Τζάκι Τσάρλτον.

Πάντως, κορυφαία στιγμή της δεκαετίας του 60’ μπορεί να χαρακτηριστεί η συμμετοχή του Αστέρα στους διπλούς τελικούς του Κυπέλλου UEFAτον Μάη του 1979. Οι Σέρβοι έχασαν το τρόπαιο από την Γκλάντμπαχ, αφού ενώ έφεραν ισοπαλία 1-1 στο Βελιγράδι, ηττήθηκαν με 1-0 στον επαναληπτικό και το Κύπελλο πήγε στους Γερμανούς.

Τα «χρυσά» χρόνια του δεύτερου μισού του 80’ και Ευρωπαϊκή - διηπειρωτική κορυφή το 1991!
Μετά τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, ο Αστέρας είχε κάποια σκαμπανεβάσματα στο εγχώριο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της Σερβίας αφού μέχρι τη σεζόν 1987-1988 κατέκτησε μόλις 2 πρωταθλήματα (1980–81, 1983–84), ενώ έμειναν και για 11 χρόνια χωρίς Κύπελλο.
Οι Σέρβοι είχαν χάσει τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στη Σερβία, αλλά από το 1986 και μετά ακολούθησε μια «χρυσή» εποχή για τον «ερυθρόλευκο». Ο Αστέρας απέκτησε σπουδαίους παίκτες όπως οι Ντράγκαν Στοΐκοβιτς, Ντέγιαν Σαβίσεβιτς, Ντάρκο Πάντσεφ, Σίνισα Μιχαίλοβιτς, Ρόμπερτ Προσινέσκι και Ρεφίκ Σαμπανάσοβιτς.

Την πενταετία 1987-1992 ο Ερυθρός Αστέρας τα σάρωσε όλα, αν και άλλαζε προπονητές σαν τα… πουκάμισα και συνολικά κατέκτησε αυτήν την περίοδο 4 πρωταθλήματα (1987–88, 1989–90, 1990–91, 1991–92) και 1 Κύπελλο (1990, αν και είχε άλλες τρεις παρουσίες σε τελικούς.
Ωστόσο, η περίοδος εκείνη είναι ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη όλων των οπαδών του Ερυθρού Αστέρα, αλλά και όλων των Ευρωπαίων ποδοσφαιρόφιλων, αφού τη σεζόν 1990-1991 έφτασε τόσο στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας τον τίτλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (σημερινό ChampionsLeague) όσο και σε αυτή του κόσμου, κατακτώντας το Διηπειρωτικό Κύπελλο.
Συγκεκριμένα, στις 29/05/1991, στο Μπάρι της Ιταλίας ο Ερυθρός Αστέρα αντιμετώπισε τη γαλλική Μαρσέιγ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Μάλιστα, στην επίσης σπουδαία, τότε, Μαρσέιγ έπαιζε ο Ντράγκαν Στοΐκοβιτς, ο οποίος αντιμετώπισε στον τελικό την πρώην ομάδα του. Το ματς έληξε 0-0 τόσο στην κανονική του διάρκεια όσο και την παράταση και οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί, ο Ντράγκαν Στοΐκοβιτς (είχε μπει ως αλλαγή στο 112’), αρνήθηκε να εκτελέσει πέναλτι απέναντι στην πρώην ομάδα του. Ο Αστέρας επικράτησε με 5-3 της γαλλικής ομάδας στα πέναλτι και κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης.

Όντας Πρωταθλητής Ευρώπης, ο Αστέρας συμμετείχε στο Διηπειρωτικό Κύπελλο που διοργανώθηκε στο Τόκιο της Ιαπωνίας στις 8/12/1991 και αφού νίκησε την Κόλο Κόλο της Χιλής και κατέκτησε και την κορυφή του κόσμου.
Η χρονιά εκείνη ολοκληρώθηκε ιδανικά με την παρουσία των Σάβιτσεφ και Πάντσεφ στην 3άδα για τη Χρυσή Μπάλα του «France Footall» (2η και 3η θέση, αντίστοιχα).

Τα «πέτρινα» χρόνια σε επίπεδο πρωταθλήματος και τα 5 Κύπελλα!
Η «διαστημική» πορεία του Ερυθρού Αστέρα στα τέλη του 80’ έφτασε στο τέλος της μετά τα πρώτα χρόνια του 90’, πράγμα που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και από τον Εμφύλιο που ξέσπασε στη Γιουγκοσλαβία το 1992. Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι και την αρχή της δεύτερης χιλιετίας οι Σέρβοι κατέκτησαν μόλις ένα πρωτάθλημα (1994–95), ωστόσο κατάφερε να κατακτήσει 5 Κύπελλα (1992-93, 1994–95, 1995–96, 1996–97, 1998–99).

Επιστροφή στους τίτλους με τη νέα χιλιετία
Ο Αστέρας επέστρεψε στην κορυφή του σερβικού πρωταθλήματος με τη νέα χιλιετία (1999-2000) και κατάφερε να κατακτήσει το εγχώριο πρωτάθλημα άλλες 4 φορές μέχρι το 2007 (2000–01, 2003–04, 2005−06, 2006–07). Τα τελευταία τρία χρόνια οι «ερυθρόλευκοι», δυστυχώς, βλέπουν την πλάτη της μισητής «αιώνιας» αντιπάλου Παρτιζάν Βελιγραδίου, η οποία στο φετινό πρωτάθλημα βρίσκεται στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος με 5 βαθμούς διαφορά από τον 2ο Ερυθρό Αστέρα. Ευελπιστούμε πως τα αδέρφια θα καταφέρουν να καλύψουν τη διαφορά μέχρι το τέλος της σεζόν και να πανηγυρίσουν το 26ο πρωτάθλημα της ιστορίας του, έναντι 22 της Παρτιζάν.

Κεφάλαιο «Ερυθρόλευκος» κόσμος και αδελφοποίηση με τον Ολυμπιακό
Ο κόσμος του Ερυθρού Αστέρα αποτελεί, όπως και για τον Ολυμπιακό, ο 12^ος παίκτης της ομάδας και η μεγάλη τόσο εντός όσο και εκτός Σερβίας επιτυχία του συλλόγου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τεράστια δύναμη που αντλεί από το λαό του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η φανέλα με το νούμερο «12» έχει αποσυρθεί από το ρόστερ του συλλόγου, καθώς ανήκει στο φίλαθλο κόσμο της ομάδας, τον 12ο παίκτη. Οι οργανωμένοι οπαδοί του Ερυθρού Αστέρα, οι «Delije» είναι φανατικοί όσο λίγοι φίλαθλοι στον κόσμο και το όνομά τους σημαίνει «Γενναίοι και θαραλλέοι νέοι άντρες» ή «Οι ήρωες».Οι «Delije» είναι πάντα δίπλα στην ομάδα και στις καλές και στις δύσκολες, όπως τα τελευταία χρόνια, ποδοσφαρικά περιόδους.
Όσον αφορά τη σχέση Ολυμπιακού – Ερυθρού Αστέρα, οι «Delije» και οι οπαδοί της Θύρας 7 διατηρούν άριστες σχέσεις τα τελευταία χρόνια ως «ορθόδοξα αδέρφια», με από κοινού επισκέψεις τόσο των Ελλήνων στο «Μαρακανά» όσο και των Σέρβων στο «Γ. Καραϊσκάκης». Σε επίπεδο συλλόγων, Ολυμπιακός και Ερυθρός Αστέρας έχουν αδελφοποιηθεί από το 1994 όταν οι δύο ομάδες έδωσαν φιλικό φιλανθρωπικού χαρακτήρα στο «Μαρακανά».
Όσον αφορά παίκτες που έχουν αγωνιστεί και στις δύο ομάδες μερικοί από τους κορυφαίους είναι οι: Ίλια Ίβιτς, Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Ρεφίκ Σαμπανάσοβιτς, Μπόζινταρ Μπάντοβιτς, Ντάρκο Κοβάσεβιτς και Μάρκο Πάντελιτς στο ποδόσφαιρο και Μάρκο Κέσελ στο μπάσκετ. Ουκ ολίγες φορές οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν βρεθεί στο Μαρακανά για να ενισχύσουν τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ το αντίστροφο δρομολόγιο έχουν ακολουθήσει και οι φίλοι του Ερυθρού Αστέρα.

Μεγαλείο και στα άλλα σπορ
Ο Ερυθρός Αστέρας, βέβαια, δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο, αλλά περιλαμβάνει και τμήματα σε μπάσκετ, στίβο, βόλεϊ, πόλο, χάντμπολ στα οποία έχει γνωρίσει και μεγάλες διακρίσεις.
Στο μπάσκετ έχει να επιδείξει ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1974, 15 πρωταθλήματα (Γιουγκοσλαβίας, Σερβίας) και 5 κύπελλα.
Στο μπάσκετ γυναικών έχει κατακτήσει το 1979 το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Στο βόλεϊ, έχει πάρει το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1981 ενώ έχει 7 πρωταθλήματα και 8 κύπελλα. Στις γυναίκες, έχει 24 πρωταθλήματα και 10 κύπελλα.

Αναλυτικά τα εγχώρια και ευρωπαϊκά κατορθώματα του Ερυθρού Αστέρα:
25 Πρωταθλήματα: 1951, 1952–53, 1955–56, 1956–57, 1958–59, 1959–60, 1963–64, 1967–68, 1968–69, 1969–70, 1972–73, 1976–77, 1979–80, 1980–81, 1983–84, 1987–88, 1989–90, 1990–91, 1991–92, 1994–95, 1999–00, 2000–01, 2003–04, 2005−06, 2006–07

23 Κύπελλα: 1947-48, 1948-49, 1950, 1957-58, 1958-59, 1963-64, 1967-68, 1969-70, 1970-71, 1981-82, 1984-85, 1989-90, 1992-93, 1994–95, 1995–96, 1996–97, 1998–99, 2000–01, 2001–02, 2003–04, 2005–06, 2006-07, 2009-10.

Κύπελλο Πρωταθλητριών:
Τελικός - Νικητής: 1991, Ημιτελικά: 1957, 1971, 1992, Προημιτελικά: 1958, 1974, 1981, 1982, 1987

Κύπελλο Εκθέσεων/Uefa
Φιναλίστ: 1979, Ημιτελικά: 1962, Προημιτελικά: 1963

Κύπελλο Κυπελλούχων:
Ημιτελικά: 1975, Προημιτελικά: 1972, 1986

Διηπειρωτικό Κύπελλο:
Τελικός - Νικητής: 1991