Πέμπτη, Μαΐου 12, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Είναι παραπάνω από εμφανές ότι ο Μήτρογλου θα αποτελέσει παρελθόν για τον Ολυμπιακό αυτό το καλοκαίρι. Και είναι επίσης σαφές ότι αυτό αποτελεί μία απόφαση του ίδιου του Βαλβέρδε που από πέρσι το καλοκαίρι άλλωστε έδειξε ότι δεν τον πάει τον Γερμανό. Και έτσι ένας Έλληνας παίκτης, εν ενεργεία διεθνής και σε ιδιαίτερα μικρή ηλικία, χάνεται χωρίς προφανώς να έχει ο Ολυμπιακός τα οικονομικά ανταλλάγματα που θα μπορούσε να έχει αν ο παίκτης αξιοποιούνταν περισσότερο.
Φυσικά και είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία του Βαλβέρδε η παραμονή ή όχι οποιουδήποτε ποδοσφαιριστή. Και αναμφισβήτητα όταν εμπιστευόμαστε έναν προπονητή, οφείλουμε να δεχτούμε ακόμη και εκείνες τις αποφάσεις του που μπορεί πολλούς να τους ξενίζουν. Γιατί εκείνος πρώτα από όλους γνωρίζει τι θέλει από κάθε παίκτη στο γήπεδο και τι είδους ποδοσφαιριστές επιθυμεί να έχει στο ρόστερ του.
Είναι γεγονός ότι ο Μήτρογλου έχει πολλά ανώριμα στοιχεία ως χαρακτήρας και ίσως ως μυαλό. Και πιθανώς να μην είναι ο εργάτης ποδοσφαιριστής που μέσα από τις προπονήσεις θα πείσει τον προπονητή. Όμως ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι ο «Γερμανός» δεν έχει την αίσθηση του γκολ και δεν διαθέτει για τον σωματότυπό του και ταχύτητα, αλλά και τεχνική κατάρτιση.
Και πάνω από όλα είναι Ελληνας. Και ο Ολυμπιακός, όπως και όλες οι υπόλοιπες ομάδες, θα χρειαστούν τα επόμενα χρόνια στο ρόστερ τους το ελληνικό στοιχείο. Πέρα όμως από αυτά, με βάση την απόδοσή του στο γήπεδο και πέρσι αλλά και φέτος όσο χρησιμοποιήθηκε, αλλά και με την απόδοσή του στον Πανιώνιο όπου πήγε δανεικός και συνέβαλε τα μέγιστα με τα τέρματά του στην παραμονή της ομάδας, είναι οξύμωρο να μην κάνει ο Μήτρογλου ούτε για αναπληρωματικός στον Ολυμπιακό.
Δεν νομίζω ότι ο Μήτρογλου στην ηλικία που είναι και με όσα έχει δείξει στα γήπεδα μπορεί να θεωρηθεί χειρότερος, για παράδειγμα, του Πάντελιτς. Και για εμένα προσωπικά ο Μήτρογλου δεν είναι χειρότερος και από τον Τζιμπούρ. Η απόφαση βέβαια του Βαλβέρδε να τον αποκλείσει ακόμη και από την αποστολή στην Κύπρο δείχνει ότι για εκείνον το χάσμα μεταξύ εκείνων που ζητά και εκείνων που θεωρεί ότι μπορεί να του προσφέρει ο ποδοσφαιριστής είναι τεράστιο.
Ορισμένες φορές, όμως, ο προπονητής πρέπει να είναι και λίγο ψυχολόγος. Και αν δεν μπορεί να το καταφέρει εκείνος, θα πρέπει κάποιος άλλος που θα οριστεί από την διοίκηση, να έχει τον ρόλο αυτό. Ο Μήτρογλου δείχνει πράγματι να βρίσκεται σε μία παρατεταμένη εφηβεία. Και χρειάζεται προσοχή, παρακολούθηση, σφίξιμο ίσως των λουριών και ενδεχομένως και ειδικό χειρισμό. Λύση και επιτυχία δεν είναι να διώξεις κάποιον που αξίζει. Αυτό είναι το εύκολο. Επιτυχία είναι να βγάλεις από αυτόν ό,τι καλύτερο μπορείς και να τον φέρεις στα μέτρα σου.
Από την άλλη πλευρά λοιπόν, ο Μήτρογλου είναι ένας πολύ καλός επιθετικός. Ίσως όχι τόσο μοντέρνος, αλλά υπάρχουν και οι στιγμές που μία ομάδα χρειάζεται να γεμίσει την περιοχή. Και όταν μία ελληνική ομάδα έχει την τύχη να έχει στη σύνθεσή της έναν Έλληνα καλό επιθετικό, είναι περίεργο να τον αφήνει να φύγει.
Φυσικά και είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία του Βαλβέρδε η παραμονή ή όχι οποιουδήποτε ποδοσφαιριστή. Και αναμφισβήτητα όταν εμπιστευόμαστε έναν προπονητή, οφείλουμε να δεχτούμε ακόμη και εκείνες τις αποφάσεις του που μπορεί πολλούς να τους ξενίζουν. Γιατί εκείνος πρώτα από όλους γνωρίζει τι θέλει από κάθε παίκτη στο γήπεδο και τι είδους ποδοσφαιριστές επιθυμεί να έχει στο ρόστερ του.
Είναι γεγονός ότι ο Μήτρογλου έχει πολλά ανώριμα στοιχεία ως χαρακτήρας και ίσως ως μυαλό. Και πιθανώς να μην είναι ο εργάτης ποδοσφαιριστής που μέσα από τις προπονήσεις θα πείσει τον προπονητή. Όμως ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι ο «Γερμανός» δεν έχει την αίσθηση του γκολ και δεν διαθέτει για τον σωματότυπό του και ταχύτητα, αλλά και τεχνική κατάρτιση.
Και πάνω από όλα είναι Ελληνας. Και ο Ολυμπιακός, όπως και όλες οι υπόλοιπες ομάδες, θα χρειαστούν τα επόμενα χρόνια στο ρόστερ τους το ελληνικό στοιχείο. Πέρα όμως από αυτά, με βάση την απόδοσή του στο γήπεδο και πέρσι αλλά και φέτος όσο χρησιμοποιήθηκε, αλλά και με την απόδοσή του στον Πανιώνιο όπου πήγε δανεικός και συνέβαλε τα μέγιστα με τα τέρματά του στην παραμονή της ομάδας, είναι οξύμωρο να μην κάνει ο Μήτρογλου ούτε για αναπληρωματικός στον Ολυμπιακό.
Δεν νομίζω ότι ο Μήτρογλου στην ηλικία που είναι και με όσα έχει δείξει στα γήπεδα μπορεί να θεωρηθεί χειρότερος, για παράδειγμα, του Πάντελιτς. Και για εμένα προσωπικά ο Μήτρογλου δεν είναι χειρότερος και από τον Τζιμπούρ. Η απόφαση βέβαια του Βαλβέρδε να τον αποκλείσει ακόμη και από την αποστολή στην Κύπρο δείχνει ότι για εκείνον το χάσμα μεταξύ εκείνων που ζητά και εκείνων που θεωρεί ότι μπορεί να του προσφέρει ο ποδοσφαιριστής είναι τεράστιο.
Ορισμένες φορές, όμως, ο προπονητής πρέπει να είναι και λίγο ψυχολόγος. Και αν δεν μπορεί να το καταφέρει εκείνος, θα πρέπει κάποιος άλλος που θα οριστεί από την διοίκηση, να έχει τον ρόλο αυτό. Ο Μήτρογλου δείχνει πράγματι να βρίσκεται σε μία παρατεταμένη εφηβεία. Και χρειάζεται προσοχή, παρακολούθηση, σφίξιμο ίσως των λουριών και ενδεχομένως και ειδικό χειρισμό. Λύση και επιτυχία δεν είναι να διώξεις κάποιον που αξίζει. Αυτό είναι το εύκολο. Επιτυχία είναι να βγάλεις από αυτόν ό,τι καλύτερο μπορείς και να τον φέρεις στα μέτρα σου.
Από την άλλη πλευρά λοιπόν, ο Μήτρογλου είναι ένας πολύ καλός επιθετικός. Ίσως όχι τόσο μοντέρνος, αλλά υπάρχουν και οι στιγμές που μία ομάδα χρειάζεται να γεμίσει την περιοχή. Και όταν μία ελληνική ομάδα έχει την τύχη να έχει στη σύνθεσή της έναν Έλληνα καλό επιθετικό, είναι περίεργο να τον αφήνει να φύγει.
Posted in: Δανεικοί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου