Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 26, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Το μυαλό μας ήδη ταξιδεύει στο «Eμιρεϊτς» και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μείνουμε στο «διπλό» της Κρήτης. Όμως πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι, δεδομένων των συνθηκών, αυτό ήταν ένα ΠΟΛΥ μεγάλο «διπλό». Έχουμε δε ξεχάσει, σχεδόν όλοι, το γεγονός ότι στο παιχνίδι αυτό δεν είχαμε, για παράδειγμα, τόσο τον Φετφατζίδη όσο και τον Γέστε. Ποδοσφαιριστές, δηλαδή, που υπό κατάλληλες συνθήκες θα μπορούσαν να είναι ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟΙ! Αλλά ευτυχώς με το ρόστερ που έχουμε (και ειδικά μετά και τις δύο τελευταίες προσθήκες, των Μόνχε και Ζαραδούκα) μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στην ατυχία που και φέτος μας επισκέπτεται πιο συχνά από ό,τι ο… Τσάκας τον Εμίρη!
***Τώρα, όλοι μας αλλάξαμε επίπεδο και γυρίσαμε εκεί που ανήκει ο Ολυμπιακός. Φύγαμε από το «ξερό» Παγκρήτιο (τα «καλά» των ελληνικών γηπέδων, ακόμα και των νεότερων, όταν… προσγειώνονται πάνω τους συναυλίες) και πάμε σε ένα συγκλονιστικό γήπεδο, σε μια απίθανη πόλη, να παίξουμε με μια ομάδα που οι οπαδοί της τη θεωρούν την καλύτερη στην Αγγλία (άρα και στον κόσμο, γιατί στην Αγγλία δύσκολα θα πείσεις κάποιον ότι υπάρχει… ποδόσφαιρο και αλλού) και όλοι οι υπόλοιποι τη θεωρούμε λίγο… λούζερ…
***Η αλήθεια είναι ότι για την ποιότητα που έχει αυτή η ομάδα, για το ταμείο της, για το γήπεδό της, για τον κόσμο της ομάδας που είναι πολύς και πιστός, για… όλα της, τέλος πάντων, είναι ΛΙΓΑ αυτά που έχει κατακτήσει. Και στην Ευρώπη, ακόμα λιγότερα. Βλέπετε, ακόμα και όταν έφτασε στον τελικό του Champions League το 2006, με τον Τιερί Ανρί στα ντουζένια του και μια πραγματικά συγκλονιστική ομάδα, δεν τα κατάφερε. Στον τελικό του Παρισιού έπεσε πάνω στην Μπάρτσα. Πάλεψε, αλλά δεν ακούμπησε το «ιερό δισκοπότηρο» του ποδοσφαίρου…
***Οι «πυροβολητές», όπως θα έπρεπε να τους λέμε σωστά και όχι «κανονιέρηδες» λοιπόν, είναι μια ομάδα που άνετα μπορείς να πεις ότι άλλαξε εποχή χάρη στον Αλσατό μάνατζέρ της, αυτόν τον φοβερό ξερακιανό τύπο. Τον Αρσέν Βενγκέρ. Από το 1996, που ανέλαβε την Αρσεναλ, της άλλαξε τον χαρακτήρα. Με τους πολλούς Γάλλους να μπαίνουν στη σύνθεσή της και κυρίως με την μπάλα… κάτω, ο Βενγκέρ άλλαξε το DNA της ομάδας του Λονδίνου. Μπορεί να μην πήρε -όπως σας γράφω και στην αρχή- τους αμέτρητους τίτλους, όμως άλλαξε την ιστορία της ομάδας για την οποία όλη η Βρετανία τραγουδούσε περιπαικτικά «boring boring Arsenal», δηλαδή «βαρετή βαρετή Αρσεναλ». Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ομάδα στην προ-Βενγκέρ εποχή είχε δύο «πύργους». Έναν μπακ (τύπου Τόνι Ανταμς, ας πούμε) και έναν φορ (τύπου Αλαν Σμιθ)! Και το σύστημα ήταν απλό. Μπαλιές βαθιές και σέντρες, μέχρι να βρούμε τις… κολόνες!
***Η ποιότητα με… υπογραφές όπως του Μπέργκαμπ ή του Ανρί, άλλαξε τη φυσιογνωμία της ομάδας. Οι νεότεροι τη θυμάστε να παίζει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο. Εμείς οι παλιότεροι έχουμε προλάβει την ομάδα που εμμόνως προσπαθούσε να σώσει το «σέντρα και κεφαλιά», την πεμπτουσία του παλιού βρετανικού φουτμπόλ…
***Ο… Αρσένιος ίσως να είχε προλάβει να αλλάξει και την ιστορία του Θρύλου αν τότε που τον είχαμε φέρει για να αναλάβει τον Ολυμπιακό, δεν είχε… τρομάξει από αυτά που είδε. Το… όραμα δεν το… μοιράστηκε με τον Σωκράτη Κόκκαλη αφού πράγματι το προπονητήριο, π.χ., του Ολυμπιακού έγινε, όπως και το νέο γήπεδο, όμως εκείνος δεν… πίστεψε τότε και προτίμησε τη Ναγκόγια Γκράμπους και στη συνέχεια φυσικά εγκαταστάθηκε σχεδόν μόνιμα στας Λόντρας…
***Ο Βενγκέρ φυσικά δεν είναι απλός προπονητής στην Άρσεναλ. Κανένας «μάνατζερ» στο αγγλικό ποδόσφαιρο δεν είναι απλός προπονητής. Θα σας πω μόνο ότι, όταν παίξαμε με την Άρσεναλ το 2009 στο Λονδίνο, με τον Ζίκο προπονητή, έπαιξε και η ομάδα των Νέων μας (τότε με κόουτς τον Αλέξη Αλεξανδρή) με μια αντίστοιχη της Άρσεναλ. Μόνο που το παιχνίδι αργούσε να ξεκινήσει. Και όταν απευθυνθήκαμε στους ανθρώπους της αγγλικής ομάδας και ρωτήσαμε «Μα, πότε θα αρχίσει το παιχνίδι;» πήραμε την απάντηση που μας έδειξε τι είναι ο Αρσέν για την ομάδα. «Θα αρχίσει το παιχνίδι, όταν έρθει ο κύριος Βενγκέρ»… Έτσι απλά…
***Τώρα, όλοι μας αλλάξαμε επίπεδο και γυρίσαμε εκεί που ανήκει ο Ολυμπιακός. Φύγαμε από το «ξερό» Παγκρήτιο (τα «καλά» των ελληνικών γηπέδων, ακόμα και των νεότερων, όταν… προσγειώνονται πάνω τους συναυλίες) και πάμε σε ένα συγκλονιστικό γήπεδο, σε μια απίθανη πόλη, να παίξουμε με μια ομάδα που οι οπαδοί της τη θεωρούν την καλύτερη στην Αγγλία (άρα και στον κόσμο, γιατί στην Αγγλία δύσκολα θα πείσεις κάποιον ότι υπάρχει… ποδόσφαιρο και αλλού) και όλοι οι υπόλοιποι τη θεωρούμε λίγο… λούζερ…
***Η αλήθεια είναι ότι για την ποιότητα που έχει αυτή η ομάδα, για το ταμείο της, για το γήπεδό της, για τον κόσμο της ομάδας που είναι πολύς και πιστός, για… όλα της, τέλος πάντων, είναι ΛΙΓΑ αυτά που έχει κατακτήσει. Και στην Ευρώπη, ακόμα λιγότερα. Βλέπετε, ακόμα και όταν έφτασε στον τελικό του Champions League το 2006, με τον Τιερί Ανρί στα ντουζένια του και μια πραγματικά συγκλονιστική ομάδα, δεν τα κατάφερε. Στον τελικό του Παρισιού έπεσε πάνω στην Μπάρτσα. Πάλεψε, αλλά δεν ακούμπησε το «ιερό δισκοπότηρο» του ποδοσφαίρου…
***Οι «πυροβολητές», όπως θα έπρεπε να τους λέμε σωστά και όχι «κανονιέρηδες» λοιπόν, είναι μια ομάδα που άνετα μπορείς να πεις ότι άλλαξε εποχή χάρη στον Αλσατό μάνατζέρ της, αυτόν τον φοβερό ξερακιανό τύπο. Τον Αρσέν Βενγκέρ. Από το 1996, που ανέλαβε την Αρσεναλ, της άλλαξε τον χαρακτήρα. Με τους πολλούς Γάλλους να μπαίνουν στη σύνθεσή της και κυρίως με την μπάλα… κάτω, ο Βενγκέρ άλλαξε το DNA της ομάδας του Λονδίνου. Μπορεί να μην πήρε -όπως σας γράφω και στην αρχή- τους αμέτρητους τίτλους, όμως άλλαξε την ιστορία της ομάδας για την οποία όλη η Βρετανία τραγουδούσε περιπαικτικά «boring boring Arsenal», δηλαδή «βαρετή βαρετή Αρσεναλ». Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ομάδα στην προ-Βενγκέρ εποχή είχε δύο «πύργους». Έναν μπακ (τύπου Τόνι Ανταμς, ας πούμε) και έναν φορ (τύπου Αλαν Σμιθ)! Και το σύστημα ήταν απλό. Μπαλιές βαθιές και σέντρες, μέχρι να βρούμε τις… κολόνες!
***Η ποιότητα με… υπογραφές όπως του Μπέργκαμπ ή του Ανρί, άλλαξε τη φυσιογνωμία της ομάδας. Οι νεότεροι τη θυμάστε να παίζει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο. Εμείς οι παλιότεροι έχουμε προλάβει την ομάδα που εμμόνως προσπαθούσε να σώσει το «σέντρα και κεφαλιά», την πεμπτουσία του παλιού βρετανικού φουτμπόλ…
***Ο… Αρσένιος ίσως να είχε προλάβει να αλλάξει και την ιστορία του Θρύλου αν τότε που τον είχαμε φέρει για να αναλάβει τον Ολυμπιακό, δεν είχε… τρομάξει από αυτά που είδε. Το… όραμα δεν το… μοιράστηκε με τον Σωκράτη Κόκκαλη αφού πράγματι το προπονητήριο, π.χ., του Ολυμπιακού έγινε, όπως και το νέο γήπεδο, όμως εκείνος δεν… πίστεψε τότε και προτίμησε τη Ναγκόγια Γκράμπους και στη συνέχεια φυσικά εγκαταστάθηκε σχεδόν μόνιμα στας Λόντρας…
***Ο Βενγκέρ φυσικά δεν είναι απλός προπονητής στην Άρσεναλ. Κανένας «μάνατζερ» στο αγγλικό ποδόσφαιρο δεν είναι απλός προπονητής. Θα σας πω μόνο ότι, όταν παίξαμε με την Άρσεναλ το 2009 στο Λονδίνο, με τον Ζίκο προπονητή, έπαιξε και η ομάδα των Νέων μας (τότε με κόουτς τον Αλέξη Αλεξανδρή) με μια αντίστοιχη της Άρσεναλ. Μόνο που το παιχνίδι αργούσε να ξεκινήσει. Και όταν απευθυνθήκαμε στους ανθρώπους της αγγλικής ομάδας και ρωτήσαμε «Μα, πότε θα αρχίσει το παιχνίδι;» πήραμε την απάντηση που μας έδειξε τι είναι ο Αρσέν για την ομάδα. «Θα αρχίσει το παιχνίδι, όταν έρθει ο κύριος Βενγκέρ»… Έτσι απλά…
Κώστας Καραπαπάς
Posted in: Απόψεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου