Παρασκευή, Νοεμβρίου 11, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Με αφορμή τη συμπλήρωση 17 χρόνων από τη μέρα που ο θρυλικός Αττίλιο έφυγε από τη ζωή, το katimagiko.gr σας παρουσιάζει την ιστορία του Βασίλη Δουρίδα. Του ανθρώπου που αφιερώθηκε στη αγάπη του για τον Ολυμπιακό, ακολουθώντας τον σε κάθε αγώνα, δίνοντας το ρυθμό στην «ερυθρόλευκη» εξέδρα με τη μοναδική του τρομπέτα.
Ο γνωστός στο ευρύ Ολυμπιακό κοινό ως Αττίλιο, και κατά κόσμον Βασίλης Δουρίδας, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και από μικρός ακολουθούσε πιστά τον Ολυμπιακό ως γνήσιος λάτρης της πειραϊκής ομάδας. Μάλιστα πάντα μαζί του κρατούσε την ιστορική πια τρομπέτα του, με την οποία έδινε το ρυθμό στους φιλάθλους της ομάδας, από το πέταλο του παλιού σταδίου Καραϊσκάκη και μετατράπηκε σε ιερό σύμβολο της ερυθρόλευκης εξέδρας.
Ο γνωστός στο ευρύ Ολυμπιακό κοινό ως Αττίλιο, και κατά κόσμον Βασίλης Δουρίδας, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και από μικρός ακολουθούσε πιστά τον Ολυμπιακό ως γνήσιος λάτρης της πειραϊκής ομάδας. Μάλιστα πάντα μαζί του κρατούσε την ιστορική πια τρομπέτα του, με την οποία έδινε το ρυθμό στους φιλάθλους της ομάδας, από το πέταλο του παλιού σταδίου Καραϊσκάκη και μετατράπηκε σε ιερό σύμβολο της ερυθρόλευκης εξέδρας.
Πώς προέκυψε το… Αττίλιο;
Σε μια κυριακάτικη αναμέτρηση του Ολυμπιακού για το πρωτάθλημα, ο Βασίλης Δουρίδας έφτασε στο Καραϊσκάκη και περπατούσε προς την -ίδια πάντα- θέση του κάτω από το ρολόι, στη Θύρα 7 του παλιού γηπέδου. Έτσι ευτραφής καθώς ήταν, στο πέρασμά του παρέσερνε άθελά του κάποιους από τους παρευρισκόμενους φιλάθλους, και ένας από αυτούς όντας αγανακτισμένος τον παρομοίασε με τον διάσημο παλαιστή της εποχής, τον Αττίλιο. Από εκείνη τη μέρα, το παρατσούκλι αυτό θα συνόδευε για πάντα το θρυλικό σαλπιγκτή.
Ο ήχος του συνυφασμένος με την Ολυμπιακή εξέδρα
Ο Αττίλιο αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην αγαπημένη του ομάδα, αφήνοντας τις σπουδές του στο 4ο έτος της Ιατρικής και έχοντας πάντα την τρομπέτα του ανά χείρας, έδινε το ρυθμό στα συνθήματα του Θρύλου με τρόπο που μόνο αυτός ήξερε. Η Θρυλική φιγούρα του Αττίλιο βρισκόταν σε κάθε εντός και εκτός έδρας αγώνα της ομάδας και όταν αναλάμβανε να παίξει το γνωστό πολεμικό παιάνα με την τρομπέτα του, όλοι σταματούσαν ό,τι έκαναν, για να συνοδεύσουν τη μελωδία του που ακουγόταν σε κάθε γωνιά του γηπέδου, με ρυθμικό χειροκρότημα.
Δεν άντεξαν άλλο τα πνευμόνια του…
Ο ίδιος δεν πρόσεχε την υγεία του και σε συνδυασμό με το προχωρημένο της ηλικίας του, ο οργανισμός του ήταν ιδιαίτερα καταπονημένος. Μάλιστα οι γιατροί τού είχαν τονίσει πολλάκις να αφήσει την τρομπέτα του, καθώς προκαλούσε επιπλέον πρόβλημα στα ήδη βεβαρημένα πνευμόνια του.
Ο Αττίλιο αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην αγαπημένη του ομάδα, αφήνοντας τις σπουδές του στο 4ο έτος της Ιατρικής και έχοντας πάντα την τρομπέτα του ανά χείρας, έδινε το ρυθμό στα συνθήματα του Θρύλου με τρόπο που μόνο αυτός ήξερε. Η Θρυλική φιγούρα του Αττίλιο βρισκόταν σε κάθε εντός και εκτός έδρας αγώνα της ομάδας και όταν αναλάμβανε να παίξει το γνωστό πολεμικό παιάνα με την τρομπέτα του, όλοι σταματούσαν ό,τι έκαναν, για να συνοδεύσουν τη μελωδία του που ακουγόταν σε κάθε γωνιά του γηπέδου, με ρυθμικό χειροκρότημα.
Δεν άντεξαν άλλο τα πνευμόνια του…
Ο ίδιος δεν πρόσεχε την υγεία του και σε συνδυασμό με το προχωρημένο της ηλικίας του, ο οργανισμός του ήταν ιδιαίτερα καταπονημένος. Μάλιστα οι γιατροί τού είχαν τονίσει πολλάκις να αφήσει την τρομπέτα του, καθώς προκαλούσε επιπλέον πρόβλημα στα ήδη βεβαρημένα πνευμόνια του.
Σαν σήμερα, στις 11 Νοεμβρίου του 1994, ο Βασίλης Δουρίδας σε ηλικία 52 ετών άφησε την τελευταία του πνοή, καθώς το πνευμονικό οίδημα που τον ταλαιπωρούσε αποδείχτηκε μοιραίο. Για τους ρεαλιστές, οι συνεχιστές του έδωσαν συνέχεια στη θρυλική του τρομπέτα και δίνουν μέχρι και σήμερα το ρυθμό στην εξέδρα του Καραϊσκάκη. Για τους ρομαντικούς, ο θρυλικός Αττίλιο έφυγε παίρνοντας μαζί του και την Ερυθρόλευκη μελωδία της τρομπέτας του, σιγώντας για πάντα. Το σίγουρο είναι πως η θρυλική φιγούρα του Ολυμπιακού θα μείνει για πάντα στις καρδιές των Ερυθρόλευκων φιλάθλων…
Posted in: Οπαδικά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου