Τετάρτη, Νοεμβρίου 07, 2012
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Επιστρέφοντας από το Καραϊσκάκη, θα επιχειρήσω να μοιραστώ ψύχραιμα
μαζί σας, όσα είδα στο γήπεδο και φυσικά να το πάμε και λίγο παρακάτω…
Θα αρχίσω με το… πάθος μου. Ναι, το παραδέχομαι με έχει κερδίσει αυτό
το παιδί, γιατί είναι μαχητής, γιατί είναι πολύ ποιοτικός, γιατί είναι ο
κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού φέτος, χωρίς ίχνος εγωισμού! Φυσικά
για τον Αμπντούν μιλάω που όποιος ακόμη τον θεωρεί παίκτη της… σειράς,
καλά θα κάνει να αναθεωρήσει τα όσα νομίζει ότι ξέρει από ποδόσφαιρο. Αν
θέλετε να κάνουμε κουβέντα για μπάλα, είναι άλλο πράγμα και δεν έχει
καμία σχέση με το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Αλγερινός λοιπόν με άριστα το 10
σήμερα παίρνει… 11! Ο άνθρωπος ήταν Σ-Υ-Γ-Κ-Λ-Ο-Ν-Ι-Σ-Τ-Ι-Κ-Ο-Σ! Τέτοια
μεμονωμένη εμφάνιση παίκτη, σε ματς τέτοιου επιπέδου δυσκολεύομαι πολύ
να θυμηθώ. Θα τον θυμούνται όμως χρόνια οι παίκτες της Μονπελιέ…
Πάμε και στον Γκρέκο που δικαιώνει σε ένα ακόμη ματς τον Ζαρντίμ και
που τον ήθελε το Καλοκαίρι και που τον βάζει βασικό σε όλα τα ματς που…
καίνει. Ο Ιταλός είναι μετρ της τακτικής και όταν χρειαστεί “καθαρίζει”
και μόνος όπως έκανε και στο πρώτο γκολ (από δική του προσπάθεια και
ασίστ σκοράρει ο Μασάντο), αλλά και στο δεύτερο όπου έδωσε ξανά το
προβάδισμα στους ερυθρόλευκους. Ο πρώην άσος της Ρόμα ήταν
συγκεντρωμένος από το πρώτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Το… σεντόνι
τέτοιους παίκτες θέλει, το έδειξε και συνεχίζει να το δείχνει η ιστορία.
Από κοντά σε τακτική ήταν και ο Μοντέστο όσο αγωνίστηκε. Ένας παίκτης
δεν συγκαταλέγεται στους κορυφαίους μόνο όταν βάζει γκολ, ή όταν κάνει
εντυπωσιακές ενέργειες. Η… μαγκιά του Κορσικανού ήταν ότι έκανε αυτό που
ήθελε ο προπονητής και απαιτούσε το ματς. Κάλυψε όλους τους χώρους,
έτρεχε διαρκώς, ήταν “ασπίδα” μπροστά από την ερυθρόλευκη άμυνα.
Κλείνουμε το καρέ των διακριθέντων με το Μασάντο. Κι αν το γκολ με
τον ΟΦΗ τον χαλάρωσε, το σημερινό τον “έλυσε”, τον έκανε να βγάλει ακόμη
περισσότερα στοιχεία του ταλέντου του. Παίζει με άλλον αέρα πλέον, έχω
την αίσθηση ότι τελικά θα δικαιώσει αυτούς που τον επέλεξαν και ο
Ολυμπιακός θα στηριχθεί πλέον πάνω του.
Ξέρω ότι το 3-1 αλλά και η εμφάνιση κυρίως του δευτέρου ημιχρόνου δεν
προσφέρονται για… γκρίνιες, όμως θεωρώ ότι κάνει κακό ματς ο Μήτρογλου.
Ναι, θα μου πείτε ότι το “κόλλησε” πάλι, όμως φίλοι μου, στο Τσάμπιονς
Λιγκ δεν μπορείς στις πέντε ευκαιρίες να βάζεις την τελευταία. Και
φυσικά όχι την κρίσιμη (μετά το 1-1 στο γύρισμα του Αμπντούν) αλλά την
επόμενη που ήδη η ομάδα είχε ξαναβρεί προβάδισμα και ηρεμία…
Στην κουβέντα περί πρόκρισης, ότι είχα να πω το είπα πριν το ματς.
Νίκη, Γιουρόπα και έχει ο θεός τόνιζα, το ίδιο εξακολουθώ να πιστεύω και
τώρα. Οι ερυθρόλευκοι συνεχίζουν να φτιάχνουν την τύχη τους. Όχι…
τυχαία αλλά με σχέδιο και αυτό είναι το σημαντικότερο. Και βέβαια, αυτό
το καρπώνεται κυρίως ο Ζαρντίμ τον οποίο όλοι έχουμε κριτικάρει, αλλά
αυτός απαντάει με αποτελέσματα. Μάλλον το… καφενείο που κάνουμε εμείς οι
υπόλοιποι δεν τον αγγίζει. Ευτυχώς δηλαδή. Ο άνθρωπος είναι σίγουρα
προπονητής. Δεν ξέρω ακόμη αν είναι απλά καλός, πολύ καλός, ή σούπερ
περίπτωση. Αυτό θα φανεί. Ξέρω όμως ότι δουλεύει πολύ και έχει πλάνο.
Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι δικαιώνονται.
Αν σε κάτι μπορούμε να συμφωνήσουμε είναι ότι και το φετινό Ευρωπαϊκό
ταξίδι του Ολυμπιακού θα είναι μακρύ. Και με μικρότερο μπάτζετ και με
πολλές αλλαγές στο ρόστερ και χωρίς τους παίκτες… βαρόμετρο της περσινής
εντυπωσιακής πορείας. Πλέον όμως αυτή η ομάδα έχει τεράστιες εμπειρίες
στο Τσάμπιονς Λιγκ, η φανέλα της έχει βαρύνει πολύ. Ξέρει να κερδίζει.
Και όταν χάνει αυτό θε γίνει για λεπτομέρειες. Έχει ψηλώσει πάρα πολύ ο
Ολυμπιακός στην Ευρώπη…
ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
Posted in: Απόψεις,uEFA
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου