Ξανά… Γέστε λοιπόν. Ενας ποδοσφαιριστής που μας απασχόλησε αρκετά το προηγούμενο καλοκαίρι και μάλλον ήταν θέμα… χρόνου το γεγονός ότι δεν αποκτήθηκε. Με άλλα λόγια, αν οι συμπτώσεις είχαν βοηθήσει, ο Γέστε μπορεί να μην είχε διαλέξει την Αραβία, αλλά τον κλασικό ελληνικό… πολιτισμό! Τέλος πάντων, ποτέ δεν είναι αργά. Μιλάμε για έναν παικταρά που μπορεί άνετα να παίξει πίσω από τον επιθετικό, αλλά και αριστερά, με την ίδια ευκολία.
Οι Ισπανοί δημοσιογράφοι ήδη πλάθουν τα σενάρια σύμφωνα με τα οποία ο Βαλβέρδε θα πάρει (επιτέλους) τον Γέστε στην ομάδα του. Κάποια στιγμή συζήτησε και στη Βιγιαρεάλ για τον Βάσκο αλλά δεν τα κατάφερε. Τώρα; Θα δείξει…
Μια και ο λόγος για τον Βαλβέρδε, να πω ότι μάλλον δεν θα ακούσει τον… Νικοπολίδη που δήλωσε ότι «ο Μήτρογλου αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία». Θα μου επιτρέψετε, αν και ο Βαλβέρδε είναι ο χτίστης, ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας (τα είπαμε και στο φύλλο της Κυριακής), να συμφωνήσω με τον Αντώνη. Ο Μήτρογλου είναι ένας ποδοσφαιριστής που… περισσεύει στον Βαλβέρδε (που υπολογίζει για την κορυφή τους άλλους τρεις, Μιραλάς, Τζιμπούρ και Πάντελιτς και με αυτή τη… σειρά), αλλά δεν ξέρω αν περισσεύει στον Ολυμπιακό.
Εννοώ ότι δεν ξέρω αν είναι πάρα πολύ έξυπνο να αφήσεις αυτό τον ποδοσφαιριστή να φύγει. Εντάξει. Θα είναι δύσκολο να τον πείσεις να πάει δανεικός και πάλι και η λογική λέει ότι θα ζητήσει και ο ίδιος, να του δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψει στη Γερμανία.
Ο «Γερμανός» μπορεί να είναι για τον Ολυμπιακό… παραπανίσιος, αλλά δεν υπάρχει (εννοείται) ελληνική ομάδα που να μην τον θέλει! Ακόμα και ο Παναθηναϊκός «κρα» θα έκανε για τον Μήτρογλου. Πού το πάω; Αν φύγει, ας φροντίσουμε τουλάχιστον να μην ενισχύσουμε με το ταλέντο του κάποιον από τους Ελληνες ανταγωνιστές.
ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ… ΜΠΑΝΑΝΟΒΙΤΣ!
Στις 17 Ιουνίου λήγει η προθεσμία για την αύξηση του Μ.Κ. της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και από ό,τι φαίνεται οι «πιο δυνατοί από τον Αμπράμοβιτς» αντί για τα 15 εκατ. ευρώ που είχαν βάλει για στόχο για αυτή την αύξηση και για να μπορέσει να λειτουργήσει το μαγαζάκι του τριτοδεύτερου, θα… βολευτούν με τα 260 χιλιάρικα του Πολέμη που ήταν ο μόνος που δήλωσε «παρών». Από χθες λοιπόν -και γι’ αυτό η αναφορά- έχει αρχίσει και… βρομάει στη δημοσιογραφική πιάτσα ότι ο Βγενόπουλος ετοιμάζει ντεμαράζ. Αντε, ρε παιδιά.
Οργανωθείτε. Δεν μπορούμε να περάσουμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς τις απίθανες ανακοινώσεις, τις κόντρες, τα ραδιοφωνικά διαγγέλματα και τις απαντήσεις σε αυτά (επίσης με διαγγέλματα), το μπάχαλο που όλοι αγαπήσαμε!
Πώς να αντέξουμε, δηλαδή, να διαβάζουμε κάθε μέρα ότι ο αντίπαλός μας περιμένει απλώς τις φάπες της επόμενης περιόδου. Ετσι δεν φτιαχνόμαστε και μεις να πάμε σε μάχη. Σκεφτείτε, δηλαδή, να είστε σε μια πεδιάδα, να έχουμε στο δικό μας στρατόπεδο φτιάξει χώρο να βάλουμε τα καινούρια όπλα, να τα γυαλίζουμε, να τα οπλίζουμε και να βλέπουμε το απέναντι στρατόπεδο να πουλάει τα δικά του σε «μαυραγορίτες» και να έχει σχεδόν αποδεχτεί το… μοιραίο.
***Πείτε μου. Σου πάει η καρδιά να κάνεις επίθεση; Οχι βέβαια. Για αυτό σάς λέω. Καλύτερα να σηκώνουν τη μύτη και να νομίζουν ότι μπορούν. Εχει περισσότερη πλάκα μετά…
ΘΑ ΤΟΥΣ… ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ;
Είναι πραγματικά κρίμα που τέλειωσαν τα πρωταθλήματα στο πόλο, στο βόλεϊ… Αλήθεια σας το λέω. Οχι φυσικά «κρίμα» που… σαρώσαμε τα πάντα. Τιμή μας και καμάρι μας. Αλλά ξέρετε τι σκέφτομαι; Οσο τους έβλεπες αυτούς τους απλήρωτους ΗΡΩΕΣ, αυτούς τους ΜΑΓΚΕΣ, να τσακίζουν τους αντιπάλους, να φτάνουν σιγά σιγά, βήμα βήμα και με τρόπο συγκλονιστικό στους θριάμβους ήταν σαν ένα αγκάθι στο μάτι όλων όσοι πιστεύουν ότι μπορεί ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός να αφεθεί στην τύχη του…
Και γι’ αυτό αναρωτιέμαι. Μήπως τώρα που έπεσε ο θόρυβος, τώρα που η κλαγγή των όπλων δεν θα ακούγεται, θα τους ξεχάσουμε όλοι ομαδικά; Διότι, προσωπικά, δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ άλλοτε να γουστάρω τόσο τις νίκες των ερασιτεχνικών τμημάτων. Και ταυτόχρονα ποτέ δεν θυμάμαι αυτή τη θλίψη αμέσως μετά από μια απονομή. Θλίψη και αγωνία. Πώς να το πω, ρε γαμώτο. Είναι τόσο, μα τόσο κρίμα να διαλυθούν τα πάντα. Θα μου πείτε «εδώ διαλύεται το σύμπαν, πώς θα μείνει όρθιο το ερασιτεχνικό κομμάτι του συλλόγου;»… Εντάξει, έτσι είναι. Απλώς είναι κρίμα να βλέπεις τόση αγάπη από τον κόσμο, τόση θυσία από τους αθλητές, τόσο αθλητικό μεγαλείο και να μην μπορεί να βρεθεί μια λύση, ρε γαμώτο…
ΥΓ.: Συνεχίζετε να μου στέλνετε πολλά μηνύματα για τη νέα μας φανέλα που την είδατε αποκλειστικά εδώ στον «ΓΑΥΡΟ» και μπορείτε να τη δείτε ακόμα στο gavros.gr! Θέλω να σταθώ σε μερικές προτάσεις που έχουν κάνει κάποιοι φίλοι και οι οποίες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και θα προσπαθήσω να υπάρχει και μια επικοινωνία με την εταιρεία που τελειοποιεί τη φανέλα για να έχει άποψη για αυτά που θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών μας…
ΥΓ.2: Οι περισσότεροι, λοιπόν, ζητάνε να υπάρχει κάπου χαραγμένη στην «ιερή μας φανέλα» η «ιερή μας ημερομηνία»! Θα μας άρεσε πολύ να υπάρχει κάπου (στον γιακά ίσως ή πάνω από το σήμα) η ημερομηνία 8-2-1981! Επίσης θα ήταν καλό να υπάρχει κάπου η ελληνική σημαία.
ΥΓ.3: Πάρα πολλοί είναι αυτοί που ζητάνε να μη διακόπτονται οι ρίγες της εμφάνισης από τη διαφήμιση. Να μπει, δηλαδή, πάνω στις ρίγες, έστω με ένα περίγραμμα και να μην υπάρχει λευκό κενό κάνοντας τη φανέλα μας να μοιάζει τόσο λευκή και τις ρίγες να διακόπτονται. Αυτά…
ΥΓ.4: Πολύ κόσμο θα έχει σήμερα ο εισαγγελέας. Κοτζάμ… εκπομπή έχει καλέσει!
ΥΓ.5: «Μου αρέσουν πολύ ο Τζιμπούρ και ο Αμπντούν. Τους ξέρω καλά γιατί παρακολουθώ από κοντά το ελληνικό πρωτάθλημα»! Αυτή τη δήλωση έκανε στην εφημερίδα της Αλγερίας, τη «Le Buteur», ο Κριστιάν Καρεμπέ! Ο άνθρωπος που είναι εδώ και χρόνια ΚΙΝΗΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ του ελληνικού ποδοσφαίρου! Για μια ακόμα φορά μίλησε για το ελληνικό ποδόσφαιρο και το πρωτάθλημά μας σαν θαυμαστής του και όχι σαν υβριστής του!!! Οχι σαν κάτι άλλους δηλαδή (λέγε με… Σισέ) που όπου βρεθούν και όπου σταθούν λιθοβολούν το πρωτάθλημα που τους δίνει το… παντεσπάνι τους!
ΥΓ.6: Μη γίνομαι κουραστικός. Σας έχω πει χίλιες φορές ότι δεν είμαι μασόνος-μπασκετικός και το ΝΒΑ δεν το παρακολουθώ συχνά, αλλά την κακία μου θα την πω. Μήπως τώρα που ο πρωταγωνιστής του αμερικανικού υπερ-πρωταθλήματος είναι… ΓΕΡΜΑΝΟΣ, θα πρέπει να γίνει όχι… λοκ άουτ, αλλά ΚΛΕΙΔΩΜΑ κανονικό;
ΥΓ.7: Χθες το μυαλό μου δεν ήταν στη θέση του. Αυτή είναι η αλήθεια. Σκεφτόμουν τους φίλους μου στα πεζοδρόμια, έξω από τα γραφεία των εφημερίδων. Σκεφτόμουν ότι αυτό το μαύρο σύννεφο που έχει σταθεί πάνω από τα ΜΜΕ δεν έχει ακόμα δείξει τάση να διαλυθεί… Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση. Σίγουρα τίποτα δεν θα είναι όπως ήταν πριν. Και μπορεί όλοι να βρίζουν τους δημοσιογράφους (το… «Α-Ρ-Δ» πάει σύννεφο στα facebook και στα twitter), αλλά μετά από πολλά χρόνια στη δουλειά, σας λέω με το χέρι στην καρδιά ότι υπάρχουν πολλοί που δεν ήταν και δεν είναι ούτε «αλήτες» ούτε «ρουφιάνοι». Και είναι κρίμα που και τη… λεζάντα κάποιων καθικιών έχουν πάρει και σήμερα που μιλάμε δεν ξέρουν αν αύριο θα μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους… Κουράγιο, ρε μάγκες. Μακάρι όλα να πάνε καλά… Είπαμε. Οταν πάρει φωτιά η πεδιάδα, κανένα χωράφι δεν είναι ασφαλές…
Κώστας Καραπαπάς
http://www.gavros.gr
Τρίτη, Ιουνίου 14, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ

Posted in:








0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου