Ο Φουστέρ και τα βαμπίρ...

• Για να καταλαβαίνουμε καμιά φορά κάποια πράγματα που συμβαίνουν σε ένα παιχνίδι…

• Ο Ολυμπιακός στην Τρίπολη πράγματι ήταν πολύ διαφορετικός στο β' ημίχρονο, σε σχέση με το ξεκίνημα του αγώνα του. Και στο τέλος γύρισε αρκετά πίσω κιόλας.

• Και ναι μεν δεν είχε ευκαιρίες ο Αστέρας, αλλά μην μου πείτε ότι δεν σας πήγε η καρδιά στην Κούλουρη, όταν ο Κουκουλάκης σφύριξε εκείνο το φάουλ του Μανιάτη στον Φορτούνη στο 88ο λεπτό, ένα μέτρο έξω από την περιοχή του Πάρντο…



• Ας σκεφτούμε, όμως, την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού, ακόμη ακόμη και του Βαλβέρδε. Όταν μόλις πριν τέσσερις ημέρες είχαν παίξει με τον ΠΑΟΚ, του είχαν κάνει ένα κάρο ευκαιρίες και στο 82ο λεπτό είχαν φάει ένα γκολ από πουθενά, με συνέπεια να ισοφαριστούν και τώρα να πρέπει να είναι υποχρεωμένοι για διπλό στην Τούμπα, αν θέλουν να περάσουν στα ημιτελικά…

• Υποσυνείδητα το μυαλό σου όσο το ματς προχωράει και το εύθραυστο 1-0 παραμένει, πάει στο πιο πρόσφατο σχετικό παράδειγμα. Στο τι έκανες με τον ΠΑΟΚ. Κι αυτόματα επηρεάζεσαι. Και θες πάνω απ' όλα να κρατήσεις το μηδέν…

• Βέβαια, παίζει ρόλο κι η κούραση. Μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είδατε τι διαφορά είχε ο Φουστέρ από τους άλλους παίκτες του Ολυμπιακού; Ο Φουστέρ που δεν είχε παίξει με τον ΠΑΟΚ, σαφώς πιο ξεκούραστος, ήταν ο παίκτης-κλειδί για τη νίκη.

• Κι αποδεικνύεται ότι σε αυτό το σύστημα του Βαλβέρδε, το 4-4-1-1, είναι ο καλύτερος για τον «άσο» μπροστά από τους τέσσερις χαφ. Γιατί έχει την ικανότητα όσο κανένας άλλος να μπαίνει σφήνα στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας.

• Όπως σκοτώνουν στα φιλμ τα βαμπίρ με μία «σφήνα» στην καρδιά(!), έτσι μπαίνει κι ο Δαβίδ και χώνεται στο κέντρο των αντίπαλων αμυνών, μεταξύ των σέντερ μπακ…

Κ. Νικολακόπουλος
http://www.sport-fm.gr

Posted in: Απόψεις