Δυστυχώς, ξενερώσαμε...

Κρίμα, τζάμπα, ξενέρωμα... Πολλές λέξεις υπάρχουν για να περιγράψουμε αυτό που ζήσαμε χθες το βράδυ στο Καραϊσκάκη. Η αλήθεια είναι ότι χάθηκε μοναδική ευκαιρία. Κυρίως, διότι ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από μια μέτρια ομάδα. Τέτοια ήταν η Μαρσέιγ, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Δεν είδαμε καμία ομάδα που να μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και να έδειξε πολλά πράγματα. Κάθε άλλο... Δεν θύμιζε σε τίποτα Λιόν ή ακόμα και Σεντ Ετιέν, αν θέλετε.

Όταν ο Ολυμπιακός έδειχνε να πιστεύει ότι και με τη βοήθεια της εξέδρας μπορεί να πάρει αυτό το ματς, έκανε κάτι... Απείλησε, δεν ήρθε το γκολ, όλα έδειχναν ότι το αποτέλεσμα θα κρινόταν στις λεπτομέρειες. Και εκεί, ήρθε το γκολ από τη Μαρσέιγ. Το πέτυχε πρώτη και εδώ πάμε σε αυτό που πραγματικά ενόχλησε εμένα...

Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Τι και αν φώναξε ο κόσμος, τι και αν ζητούσε το γκολ της ισοφάρισης, οι παίκτες, που αγωνίζονταν, σού έδιναν την εντύπωση πως δεν μπορούσαν να αντιδράσουν, να κάνουν το 1-1. Θα μπορούσε να έρθει αυτό στη φάση του Τζιμπούρ, αλλά δεν ήρθε... Ο πίνακας έγραψε 0-1 και, δυστυχώς, μπήκαμε με τον χειρότερο τρόπο στον όμιλο του Champions League.

Η συνέχεια δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Ας μην ξεχνάμε πως περιμένει η Άρσεναλ στο Λονδίνο, σε ένα ματς που «καίει» για πολλούς λόγους και... πολλά πρόσωπα θα κριθούν σε αυτό. Το θέμα είναι ότι η ψυχολογία μετά από τέτοιες ήττες δεν είναι καλή. Το πίστευες, δεν ήρθε αυτό που ήθελες και καλείσαι να σηκώσεις κεφάλι.

Επιστρέφοντας στην ανάλυση του ματς, εκτιμώ ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε θα μπορούσε να το διαχειριστεί διαφορετικά. Σίγουρα, εκ του αποτελέσματος μπορεί να πει και να γράψει πολλά κανείς, αλλά εγώ δεν έκρυψα την έκπληξή μου όταν είδα τον Αμπντούν να βγαίνει και για το δεύτερο ημίχρονο. Έναν παίκτη που είχε παίξει για πρώτη φορά με τον Ολυμπιακό την Παρασκευή στο φιλικό με τον ΟΦΗ και σου δόθηκε η αίσθηση τότε πως ξαφνικά ήταν υπεραπαραίτητος στα μάτια του Βαλβέρδε.

Είδαμε τον Ιμπαγάσα, που δεν ήταν έτοιμος, είδαμε και τον Μακούν που... μαθαίνει και την ίδια ώρα στον πάγκο ήταν ο Πάντελιτς, ο πιο έτοιμος παίκτης του Ολυμπιακού. Ξέρω, θα μου πείτε πολλοί ότι είναι αργός, ότι δεν πιέζει ψηλά, ότι, ότι... Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι κρατάει πίσω άμυνες όταν αγωνίζεται, που νιώθουν διαφορετική, αναμφισβήτητα, πίεση. Τώρα για τον Μαρκάνο και τον Ορμπάιθ, που ήταν επίσης στον πάγκο, πήραν... γεύση από το σεντόνι.

Το θέμα είναι πώς συνεχίζουμε από εδώ και στο εξής. Πηγαίνοντας στη συνέντευξη Τύπου, έβλεπα τους οπαδούς του Ολυμπιακού ξενερωμένους. Κόσμο, που περίμενε κάτι καλύτερο και δικαιολογημένα. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι δεν είχαμε αγώνες πρωταθλήματος μέχρι τώρα. Δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία.

Άλλωστε, ο Βαλβέρδε μία ημέρα πριν από το ματς είπε ότι ο Ολυμπιακός είναι σε καλή κατάσταση. Δυστυχώς, στο πρώτο του ραντεβού στη διοργάνωση δεν τα πήγαν καλά και η ομάδα και αυτός. Και όταν έρχονται πιο δύσκολα ματς, πρέπει να βρεθεί ο τρόπος ώστε να είναι καλύτερος ο Ολυμπιακός. Το ρόστερ αυτό είναι, ο Ριέρα ήταν στο Καραϊσκάκη αλλά ως παίκτης της Γαλατά πλέον και τώρα είναι η ώρα του προπονητή να δώσει τις λύσεις. Αρχής γενομένης από την Κυριακή, κόντρα στην Ξάνθη...

Και μέσα σε όλα αυτά, να βλέπεις στην πρεμιέρα του Champions League τον ΑΠΟΕΛ να επικρατεί της Ζενίτ και με ανατροπή! Ωραίοι οι Κύπριοι, μαγκιά τους και πολλά μπράβο!

Γι' αυτό δεν ανέχομαι, ως ΓΑΥΡΟΣ, να βλέπω ότι αυτή η ομάδα δεν μπόρεσε να νικήσει αυτήν τη Μαρσέιγ. Δεν με έπεισε, μάγκες, η γαλλική ομάδα, τι να πω, ψέματα δηλαδή;

Τώρα, οφείλουμε όλοι να είμαστε κοντά στην ομάδα. Από αυτή την Κυριακή. Να μην το βάλουμε κάτω μετά από μία ήττα. Όλοι ξενερώσαμε, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε δυνατά!

Διονύσης Βερβελές
http://www.gavros.gr/

Posted in: Απόψεις