Πέμπτη, Νοεμβρίου 17, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Μάθετε όλα όσα θα πρέπει να ξέρετε για τον «άρχοντα» του Σαββατιάτικου ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης», ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, Θανάση Γιάχο.
Η ιστορία του Αθανάσιου Γιάχου ξεκινάει από τη Χίο. Γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1976 και είναι ιδιαίτερα συμπαθής στην τοπική κοινωνία, αφού δεν έχει σταματήσει να σφυρίζει παιχνίδια του τοπικού πρωταθλήματος, παρότι έφτασε φέτος να γίνει διεθνής διαιτητής. Στις παιδικές του εικόνες δεν ήταν το... σπασικλάκι που ήθελε να παίρνει τις αποφάσεις, αλλά έκανε κι εκείνος την προσπάθειά του. Έπαιξε ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο, ωστόσο έφτασε μέχρι το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του νησιού του και σύντομα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη διαιτησία.
«Από μικρός ο αθλητισμός είχε κυρίαρχη θέση στη ζωή μου. Ήταν, άλλωστε, και η αιτία που δίχως πολλή σκέψη με ώθησε να επιλέξω τη Γυμναστική Ακαδημία ως τη σχολή την οποία θα ήθελα να φοιτήσω και να πορευτώ αργότερα επαγγελματικά. Στο πανεπιστήμιο ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τη διαιτησία και είπα να δοκιμάσω τις δυνατότητες, αλλά και τις αντοχές μου σε αυτό το χώρο», διηγείται ο ίδιος για την εποχή που πήρε κατεύθυνση διαφορετική από τις συνηθισμένες. Αρχικά, μάλιστα, είχε επιλέξει να ακολουθεί δύο παράλληλες πορείας.
«Ξεκίνησα συγχρόνως τη διαιτησία σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, όμως ήταν αδύνατον να τα συνδυάζω και τα δύο, οπότε συνέχισα με αυτό που μου άρεσε περισσότερο, το ποδόσφαιρο». Στο μυαλό του η κατεύθυνση που μπήκε από τα χρόνια του πανεπιστημίου είναι ακόμα και σήμερα μονόδρομος. Έστω κι αν τότε ήταν 18 χρόνων και τώρα έχει φτάσει τα 35, ηλικία όπου μοιραία αρχίζει να κοιτάζει προς το τέλος της διαιτησίας. «Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να σταματήσω να ασχολούμαι με τη διαιτησία. Νομίζω πως ο χώρος ο οποίος γνωρίζω καλύτερα είναι αυτός και προς το παρόν δεν σκέφτομαι να ασχοληθώ με κάτι άλλο».
Η ιστορία του Αθανάσιου Γιάχου ξεκινάει από τη Χίο. Γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1976 και είναι ιδιαίτερα συμπαθής στην τοπική κοινωνία, αφού δεν έχει σταματήσει να σφυρίζει παιχνίδια του τοπικού πρωταθλήματος, παρότι έφτασε φέτος να γίνει διεθνής διαιτητής. Στις παιδικές του εικόνες δεν ήταν το... σπασικλάκι που ήθελε να παίρνει τις αποφάσεις, αλλά έκανε κι εκείνος την προσπάθειά του. Έπαιξε ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο, ωστόσο έφτασε μέχρι το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του νησιού του και σύντομα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη διαιτησία.
«Από μικρός ο αθλητισμός είχε κυρίαρχη θέση στη ζωή μου. Ήταν, άλλωστε, και η αιτία που δίχως πολλή σκέψη με ώθησε να επιλέξω τη Γυμναστική Ακαδημία ως τη σχολή την οποία θα ήθελα να φοιτήσω και να πορευτώ αργότερα επαγγελματικά. Στο πανεπιστήμιο ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τη διαιτησία και είπα να δοκιμάσω τις δυνατότητες, αλλά και τις αντοχές μου σε αυτό το χώρο», διηγείται ο ίδιος για την εποχή που πήρε κατεύθυνση διαφορετική από τις συνηθισμένες. Αρχικά, μάλιστα, είχε επιλέξει να ακολουθεί δύο παράλληλες πορείας.
«Ξεκίνησα συγχρόνως τη διαιτησία σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, όμως ήταν αδύνατον να τα συνδυάζω και τα δύο, οπότε συνέχισα με αυτό που μου άρεσε περισσότερο, το ποδόσφαιρο». Στο μυαλό του η κατεύθυνση που μπήκε από τα χρόνια του πανεπιστημίου είναι ακόμα και σήμερα μονόδρομος. Έστω κι αν τότε ήταν 18 χρόνων και τώρα έχει φτάσει τα 35, ηλικία όπου μοιραία αρχίζει να κοιτάζει προς το τέλος της διαιτησίας. «Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να σταματήσω να ασχολούμαι με τη διαιτησία. Νομίζω πως ο χώρος ο οποίος γνωρίζω καλύτερα είναι αυτός και προς το παρόν δεν σκέφτομαι να ασχοληθώ με κάτι άλλο».
Posted in: Superleague
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου