Πέμπτη, Νοεμβρίου 24, 2011
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΑ ΝΕΑ
Οι 6+1 άλλες νίκες
Θα προσπαθήσω, φίλες και φίλοι ΓΑΥΡΟΙ, να διατυπώσω μία άποψη και μία κρίση για το χθεσινό παιχνίδι, ορθολογική και συγκροτημένη. Μολονότι κάτι τέτοιο τη στιγμή που γράφω, επιστρέφοντας από το «Βελοντρόμ», είναι δύσκολο γιατί είμαι κι εγώ συγκλονισμένος και συνεπαρμένος από τη μεγαλειώδη νίκη και την απίστευτη εμφάνιση του Ολυμπιακού μέσα στη Μασσαλία. Μία νίκη ιστορική, που για τον Ολυμπιακό μας σημαίνει πολλά περισσότερα από το στενό αποτέλεσμα του χθεσινού αγώνα. Ο Ολυμπιακός χθες πέτυχε πολλαπλές νίκες, που θα τις αναλύσω παρακάτω και που κατά τη γνώμη μου αλλάζουν το παρόν και το μέλλον της πορείας του Θρύλου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
1: Η πρόκριση
Ο Ολυμπιακός χθες με τη σπουδαία εμφάνιση και τη μεγάλη νίκη μπήκε γερά στο παιχνίδι της πρόκρισης και στη διατήρηση του ονείρου της ευρωπαϊκής πορείας. Με δύο αποτελέσματα απέναντι στην Άρσεναλ ο Ολυμπιακός συνεχίζει στην Ευρώπη, με ισοπαλία στο Καραϊσκάκη απέναντι στους «κανονιέρηδες» σίγουρα περνάει ως τρίτος στο Europa League, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αγώνα Ντόρτμουντ-Μαρσέιγ. Με νίκη απέναντι στους Λονδρέζους, όπως και πρόπερσι με το γκολ του Λεονάρντο, μπορεί να περάσει και ως δεύτερος συνεχίζοντας στο Champions League, αναλόγως της έκβασης και του αποτελέσματος του άλλου αγώνα. Σε κάθε περίπτωση, η ευρωπαϊκή πρόκριση είναι στα πόδια των παικτών μας.
2: Η ψυχολογία
Η ιστορική αυτή νίκη απέναντι στη Μαρσέιγ έρχεται να αλλάξει την ψυχολογία και να τη βελτιώσει, τόσο του κόσμου όσο και των ίδιων των παικτών, οι οποίοι απέδειξαν ότι μπορούν να πάρουν το οποιοδήποτε αποτέλεσμα θέλουν, όπου θέλουν, αν το πιστέψουν και παίξουν με βάση τις δυνατότητές τους. Και μετά βεβαιότητας σας λέω, ότι το ανέβασμα της ψυχολογίας της ομάδας αλλά και του λαού του Θρύλου θα προδιαγράψει και την πορεία του πρωταθλήματος. Γιατί ο Ολυμπιακός μισός, λαβωμένος από τους τραυματισμούς, στάθηκε όρθιος και νίκησε, άρα μπορεί να πάει τρένο σε όλο το πρωτάθλημα και να ξεφτιλίσει τους «πράσινους» στην έδρα τους, μέσα στο ΟΑΚΑ.
3: Έσπασε η γκίνια
Το τρίτο που θα σταθώ, γιατί πρέπει να το πω, είναι ότι επιτέλους έσπασε η γκίνια που μας κατατρύχει όλη τη χρονιά. Εδώ και κάμποσα παιχνίδια, σε Ευρώπη και Ελλάδα, η μπάλα και η τύχη μας παίζουν παιχνίδια, όπως στο ματς με τον Παναθηναϊκό, για παράδειγμα. Ομως χθες η γκίνια έσπασε, η κατάσταση γυρίζει… Και τώρα, άντε να μας πιάσουν.
4: Ο Μέγιερι
Ο Ολυμπιακός χθες σε ένα πραγματικά δύσκολο παιχνίδι κέρδισε έναν μεγάλο τερματοφύλακα. Ο Μέγιερι ήταν φανταστικός. Εδειξε ότι είναι μεγάλος τερματοφύλακας καθώς κράτησε το «μηδέν» με σπουδαίες αποκρούσεις δείχνοντας ότι μπορεί να πάρει σπίτι του τη «φανέλα με το νούμερο 1». Αν ο πιτσιρικάς Ούγγρος συνεχίσει έτσι, τότε βρήκαμε τερματοφύλακα για τα επόμενα δέκα χρόνια.
5: Ο Μανιάτης
Σε έναν ρόλο που δεν τον έχουμε ξαναδεί στον Ολυμπιακό, σε αυτήν του αμυντικού χαφ, ο Μανιάτης ήταν απίστευτος. Πάθος, δύναμη, ψυχή, γρήγορες τοποθετήσεις, άριστα μαρκαρίσματα, προωθήσεις της μπάλας αλλά και σουτ στην αντίπαλη εστία. Μου θύμισε τον περσινό Μοντέστο, τη μεγάλη αποκάλυψη της χρονιάς που πέρασε. Και δείχνει ο 25χρονος άσος πόσο πολύτιμος είναι και μπορεί να είναι στο μέλλον για τον Ολυμπιακό ως ένα ακόμη «πολυεργαλείο».
6: Ο Γέστε
Εάν ο Βάσκος αριστεροπόδαρος παιχταράς παίξει την μπάλα που ξέρει στον Ολυμπιακό, τότε όχι μόνο θα κάνει τη διαφορά αλλά μπορεί να προσδώσει μία μεγάλη δυναμική στην ομάδα στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος που είναι κρίσιμο αλλά και στη συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας. Κακά τα ψέματα, ο Γέστε είναι μεγάλος παίκτης που δίνει ποιότητα στον Ολυμπιακό, από αυτούς τους παίκτες που φτάνει μόνο μια μπαλιά τους για να αλλάξει η ροή ενός αγώνα. Και πράγματι χθες, μία μαγική μπαλιά του Βάσκου έφτανε για να αλλάξει η ιστορία… Ο καλός Γέστε δεν βγαίνει με τίποτα από αυτή την ομάδα και θα πρέπει ο Βαλβέρδε να βρει τρόπο να τον χωρέσει μαζί με τον Ιμπαγάσα, γιατί και με τους δύο αυτούς μαζί ο Ολυμπιακός ανεβαίνει σε ποιότητα, ανεβαίνει σκαλοπάτι… Ανεβαίνει επίπεδο.
6+1: Ο «Μέσι»
Άφησα τελευταίο τον «Μέσι» του Ολυμπιακού, τον Γιάννη Φετφατζίδη, που με το γκολ που σημείωσε έγραψε ιστορία και παράλληλα κατέδειξε πόσο τεράστιος παίκτης είναι, με πόσο μεγάλο ταλέντο, που αντίστοιχό του στην Ελλάδα δεν υπάρχει και ίσως όχι μόνο στη χώρα μας. Ο «Φέτφα» έδωσε χθες μία απάντηση στους επικριτές του, αυτούς που βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα, αυτούς που δεν πιστεύουν στους Έλληνες παίκτες. Πιστεύω ότι η εμφάνιση αυτή και το γκολ θα τονώσουν την αυτοπεποίθηση του νεαρού άσου του Θρύλου που με τη σειρά του και το ταλέντο του μπορεί και αυτός να προσφέρει πολύ περισσότερα στον Ολυμπιακό από όσα έχει δείξει μέχρι σήμερα. Για μένα προσωπικά είναι ο «Μέσι» του Ολυμπιακού και μία δικαίωση γιατί τον πιστεύω, όχι μόνο αυτόν ειδικά αλλά το τεράστιο ταλέντο των Ελλήνων παικτών. Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που μπορούν να γίνουν οι αυριανές «σημαίες» του Θρύλου, όπως είναι αυτή τη στιγμή και ο Αβραάμ και ο Τοροσίδης και ο Χολέμπας και ο Μανιάτης, αλλά και ο Μήτρογλου, που ελπίζω σύντομα και αυτός να επιστρέψει.
ΥΓ.: Αποτελεί αναμφίβολα ακόμη ένα κέρδος το οικονομικό όφελος του Ολυμπιακού από τη νίκη αυτή και δεν εννοώ μόνο τα χρήματα που δίνει η UEFA στις νίκες, αλλά και στην προοπτική σημαντικών κερδών για την ΠΑΕ, από τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της ομάδας.
ΥΓ2.: Πρέπει να βγάλουμε το καπέλο όλοι, για το απίστευτο και μαεστρικό κοουτσάρισμα της ομάδας, στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Το να πάρεις μία νίκη μέσα στη Μασσαλία με μισή ομάδα και χωρίς κέντρο είναι ένα κατόρθωμα που θα πρέπει να καταγραφεί στην ιστορική μνήμη. Και θα πρέπει να ομολογήσω ότι, όπως και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ όπου όμως δεν του βγήκε, ο Βαλβέρδε ρίσκαρε, ανακάτεψε την τράπουλα, τα έπαιξε όλα για όλα στο τέλος επιθετικά. Και αυτή τη φορά το ρίσκο τού βγήκε!
Θα προσπαθήσω, φίλες και φίλοι ΓΑΥΡΟΙ, να διατυπώσω μία άποψη και μία κρίση για το χθεσινό παιχνίδι, ορθολογική και συγκροτημένη. Μολονότι κάτι τέτοιο τη στιγμή που γράφω, επιστρέφοντας από το «Βελοντρόμ», είναι δύσκολο γιατί είμαι κι εγώ συγκλονισμένος και συνεπαρμένος από τη μεγαλειώδη νίκη και την απίστευτη εμφάνιση του Ολυμπιακού μέσα στη Μασσαλία. Μία νίκη ιστορική, που για τον Ολυμπιακό μας σημαίνει πολλά περισσότερα από το στενό αποτέλεσμα του χθεσινού αγώνα. Ο Ολυμπιακός χθες πέτυχε πολλαπλές νίκες, που θα τις αναλύσω παρακάτω και που κατά τη γνώμη μου αλλάζουν το παρόν και το μέλλον της πορείας του Θρύλου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
1: Η πρόκριση
Ο Ολυμπιακός χθες με τη σπουδαία εμφάνιση και τη μεγάλη νίκη μπήκε γερά στο παιχνίδι της πρόκρισης και στη διατήρηση του ονείρου της ευρωπαϊκής πορείας. Με δύο αποτελέσματα απέναντι στην Άρσεναλ ο Ολυμπιακός συνεχίζει στην Ευρώπη, με ισοπαλία στο Καραϊσκάκη απέναντι στους «κανονιέρηδες» σίγουρα περνάει ως τρίτος στο Europa League, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αγώνα Ντόρτμουντ-Μαρσέιγ. Με νίκη απέναντι στους Λονδρέζους, όπως και πρόπερσι με το γκολ του Λεονάρντο, μπορεί να περάσει και ως δεύτερος συνεχίζοντας στο Champions League, αναλόγως της έκβασης και του αποτελέσματος του άλλου αγώνα. Σε κάθε περίπτωση, η ευρωπαϊκή πρόκριση είναι στα πόδια των παικτών μας.
2: Η ψυχολογία
Η ιστορική αυτή νίκη απέναντι στη Μαρσέιγ έρχεται να αλλάξει την ψυχολογία και να τη βελτιώσει, τόσο του κόσμου όσο και των ίδιων των παικτών, οι οποίοι απέδειξαν ότι μπορούν να πάρουν το οποιοδήποτε αποτέλεσμα θέλουν, όπου θέλουν, αν το πιστέψουν και παίξουν με βάση τις δυνατότητές τους. Και μετά βεβαιότητας σας λέω, ότι το ανέβασμα της ψυχολογίας της ομάδας αλλά και του λαού του Θρύλου θα προδιαγράψει και την πορεία του πρωταθλήματος. Γιατί ο Ολυμπιακός μισός, λαβωμένος από τους τραυματισμούς, στάθηκε όρθιος και νίκησε, άρα μπορεί να πάει τρένο σε όλο το πρωτάθλημα και να ξεφτιλίσει τους «πράσινους» στην έδρα τους, μέσα στο ΟΑΚΑ.
3: Έσπασε η γκίνια
Το τρίτο που θα σταθώ, γιατί πρέπει να το πω, είναι ότι επιτέλους έσπασε η γκίνια που μας κατατρύχει όλη τη χρονιά. Εδώ και κάμποσα παιχνίδια, σε Ευρώπη και Ελλάδα, η μπάλα και η τύχη μας παίζουν παιχνίδια, όπως στο ματς με τον Παναθηναϊκό, για παράδειγμα. Ομως χθες η γκίνια έσπασε, η κατάσταση γυρίζει… Και τώρα, άντε να μας πιάσουν.
4: Ο Μέγιερι
Ο Ολυμπιακός χθες σε ένα πραγματικά δύσκολο παιχνίδι κέρδισε έναν μεγάλο τερματοφύλακα. Ο Μέγιερι ήταν φανταστικός. Εδειξε ότι είναι μεγάλος τερματοφύλακας καθώς κράτησε το «μηδέν» με σπουδαίες αποκρούσεις δείχνοντας ότι μπορεί να πάρει σπίτι του τη «φανέλα με το νούμερο 1». Αν ο πιτσιρικάς Ούγγρος συνεχίσει έτσι, τότε βρήκαμε τερματοφύλακα για τα επόμενα δέκα χρόνια.
5: Ο Μανιάτης
Σε έναν ρόλο που δεν τον έχουμε ξαναδεί στον Ολυμπιακό, σε αυτήν του αμυντικού χαφ, ο Μανιάτης ήταν απίστευτος. Πάθος, δύναμη, ψυχή, γρήγορες τοποθετήσεις, άριστα μαρκαρίσματα, προωθήσεις της μπάλας αλλά και σουτ στην αντίπαλη εστία. Μου θύμισε τον περσινό Μοντέστο, τη μεγάλη αποκάλυψη της χρονιάς που πέρασε. Και δείχνει ο 25χρονος άσος πόσο πολύτιμος είναι και μπορεί να είναι στο μέλλον για τον Ολυμπιακό ως ένα ακόμη «πολυεργαλείο».
6: Ο Γέστε
Εάν ο Βάσκος αριστεροπόδαρος παιχταράς παίξει την μπάλα που ξέρει στον Ολυμπιακό, τότε όχι μόνο θα κάνει τη διαφορά αλλά μπορεί να προσδώσει μία μεγάλη δυναμική στην ομάδα στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος που είναι κρίσιμο αλλά και στη συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας. Κακά τα ψέματα, ο Γέστε είναι μεγάλος παίκτης που δίνει ποιότητα στον Ολυμπιακό, από αυτούς τους παίκτες που φτάνει μόνο μια μπαλιά τους για να αλλάξει η ροή ενός αγώνα. Και πράγματι χθες, μία μαγική μπαλιά του Βάσκου έφτανε για να αλλάξει η ιστορία… Ο καλός Γέστε δεν βγαίνει με τίποτα από αυτή την ομάδα και θα πρέπει ο Βαλβέρδε να βρει τρόπο να τον χωρέσει μαζί με τον Ιμπαγάσα, γιατί και με τους δύο αυτούς μαζί ο Ολυμπιακός ανεβαίνει σε ποιότητα, ανεβαίνει σκαλοπάτι… Ανεβαίνει επίπεδο.
6+1: Ο «Μέσι»
Άφησα τελευταίο τον «Μέσι» του Ολυμπιακού, τον Γιάννη Φετφατζίδη, που με το γκολ που σημείωσε έγραψε ιστορία και παράλληλα κατέδειξε πόσο τεράστιος παίκτης είναι, με πόσο μεγάλο ταλέντο, που αντίστοιχό του στην Ελλάδα δεν υπάρχει και ίσως όχι μόνο στη χώρα μας. Ο «Φέτφα» έδωσε χθες μία απάντηση στους επικριτές του, αυτούς που βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα, αυτούς που δεν πιστεύουν στους Έλληνες παίκτες. Πιστεύω ότι η εμφάνιση αυτή και το γκολ θα τονώσουν την αυτοπεποίθηση του νεαρού άσου του Θρύλου που με τη σειρά του και το ταλέντο του μπορεί και αυτός να προσφέρει πολύ περισσότερα στον Ολυμπιακό από όσα έχει δείξει μέχρι σήμερα. Για μένα προσωπικά είναι ο «Μέσι» του Ολυμπιακού και μία δικαίωση γιατί τον πιστεύω, όχι μόνο αυτόν ειδικά αλλά το τεράστιο ταλέντο των Ελλήνων παικτών. Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που μπορούν να γίνουν οι αυριανές «σημαίες» του Θρύλου, όπως είναι αυτή τη στιγμή και ο Αβραάμ και ο Τοροσίδης και ο Χολέμπας και ο Μανιάτης, αλλά και ο Μήτρογλου, που ελπίζω σύντομα και αυτός να επιστρέψει.
ΥΓ.: Αποτελεί αναμφίβολα ακόμη ένα κέρδος το οικονομικό όφελος του Ολυμπιακού από τη νίκη αυτή και δεν εννοώ μόνο τα χρήματα που δίνει η UEFA στις νίκες, αλλά και στην προοπτική σημαντικών κερδών για την ΠΑΕ, από τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της ομάδας.
ΥΓ2.: Πρέπει να βγάλουμε το καπέλο όλοι, για το απίστευτο και μαεστρικό κοουτσάρισμα της ομάδας, στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Το να πάρεις μία νίκη μέσα στη Μασσαλία με μισή ομάδα και χωρίς κέντρο είναι ένα κατόρθωμα που θα πρέπει να καταγραφεί στην ιστορική μνήμη. Και θα πρέπει να ομολογήσω ότι, όπως και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ όπου όμως δεν του βγήκε, ο Βαλβέρδε ρίσκαρε, ανακάτεψε την τράπουλα, τα έπαιξε όλα για όλα στο τέλος επιθετικά. Και αυτή τη φορά το ρίσκο τού βγήκε!
Αντώνης Πίκουλας
Posted in: Απόψεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου