Το Βατερλό δεν απέχει πολύ από το Μπάμπεργκ...

Τι ήταν αυτό πάλι; Τι ήττα-σφαλιάρα ήταν αυτή; Έχουν περάσει 24 ώρες και ακόμα να συνέλθω. Όχι ότι αυτή η ήττα κοστίζει κάτι στον Ολυμπιακό αλλά όπως και να το κάνουμε δεν γίνεται να χάνεις από τον Ίκαρο της Γερμανίας που να πάρει. Ψάχνω να βρω δικαιολογίες και δυστυχώς δεν υπάρχουν. Τι πάει να πει κι αν οι παίκτες μας είναι κουρασμένοι από τις εξοντωτικές προπονήσεις του Ίβκοβιτς; Τι κι αν βρέθηκαν σε άσχημη μέρα τα αστέρια της ομάδας; Τι κι αν δεν μπήκαν τα σουτ; Τι κι αν η μπάλα δεν περνούσε στο ζωγραφιστό για να φθείρουμε τους πιο κοντούς χηλούς της ευρωλίγκας; Αυτό το παιχνίδι ο Ολυμπιακός έπρεπε να το πάρει όπως και δήποτε ακόμα κι αν οι παικτές έπρεπε να κάνουν ενέσεις αδρεναλίνης στο ημίχρονο.

 Άντε να δεχτώ ότι τα πόδια είναι βαριά από τις απανωτές διπλές προπονήσεις του παππού. Να δεχτώ ότι το κορμί δεν είναι έτοιμο να αντεπεξέλθει 100% στους ρυθμούς ενός αγώνα ευρωλίγκας. Η στρατηγική που πήγε; Επιτρέπεται ο Νεστέροβιτς με τον Μπουρούση να μην φορτώσουν με φάουλ τους νάνους της Μπάμπεργκ και στο 15΄να έχουν όλοι τους από 4 φάουλ; Επιτρέπεται ο Ίβκοβιτς να μην βάζει στο τέλος τον Κέσελ να πάρει δύο μακρινά σουτ από σύστημα και να έχει μέσα τον Κωστάκη τον Παπανικολάου; Επιτρέπεται να πληρώνεις τον Χαλπερίν και να μην του δώσεις ένα πεντάλεπτο από την στιγμή που οι σουτέρ μας δεν έχουν βρει ακόμα τα πατήματά τους; Δεν λέω ότι ο Ισραηλινός θα έμπαινε και θα σου έπαιρνε το παιχνίδι αλλά και ξεκούραστος είναι από την περυσινή απραξία και θα ήθελε να αποδείξει ότι δεν ξόφλησε τελείως.

Αυτή η ήττα μπορεί να κάνει και καλό. Να σοβαρευτούν κάποιοι και να κάνουν ακόμα πιο σκληρή προπόνηση. Αλλά θα προτιμούσα να μην είχε γίνει ποτέ αυτή η ήττα. Το πρόβλημα είναι αλλού. Ότι η ομάδα δεν έχει σέντερ. Αυτά που έγραφα τέλη Αυγούστου και αρχές Σεπτέμβρη επιβεβαιώνονται αφού έλεγα ότι χρειαζόμαστε έναν βαρύ ψηλό ακόμα. Θυμηθείτε το. Ο Μάριτς θα μας βάλει 20 πόντους με αντίπαλο τον Νεστέροβιτς. Πάρτυ θα κάνει άσχετα αν προσπαθήσουμε να τον κλείσουμε με παγίδες. Εδώ έκαναν πάρτυ οι μαύροι της Μπάμπεργκ και οδηγηθήκαμε σε αυτό το ρημάδι το Βατερλό.
Τώρα που είπα Βατερλό θυμήθηκα αυτή την Βελγική πόλη όπου ο Ναπολέον Βοναπάρτης στις 18 Ιουνίου του 1815 έχασε μια μεγάλη μάχη από τους βρετανο-ολλανδούς που έμελλε να είναι και η τελευταία του. Ο δαιμόνιος στρατηγός τότε έκανε ένα μοιραίο λάθος όταν ο Δούκας του Ουέλινγκτον προσπαθούσε να οδηγήσει τον Ναπολέοντα στην περίφημη πόλη Βατερλό προκειμένου να τον εξοντώσει. Δεν χτύπησε άμεσα τον ήδη πληγωμένο στρατό των αντιπάλων του αλλά περίμενε να στεγνώσει το έδαφος από την καταρρακτώδη βροχή και την λάσπη που αυτή είχε προκαλέσει. Θεωρούσε ότι είχε ντισαβαντάζ το πεζικό και το ιππικό του και δεν ήθελε να πολεμήσει σ βάλτο. Αυτό έδωσε το δικαίωμα στους αντιπάλους του να ανασυνταχθούν και με την συνδρομή των Πρώσων να πετύχουν ένα καίριο χτύπημα στον στρατό του Βοναπάρτη.

Τα πόδια των παικτών του Ολυμπιακού χθες βράδυ ήταν λες και πατούσαν σε λασπωμένο παρκέ. Τόσο βαριά ήταν σε αντίθεση με αυτά των αντιπάλων του που ήταν ανάλαφρα σαν μια πεταλούδα. Μπορεί η Μπάμπεργκ τον Μάρτιο να κάνει 5 απανωτές ήττες και ο Ολυμπιακός να θερίζει τα πάντα στο πέρασμά του. Ωστόσο εγώ δεν μπορώ να την χωνέψω αυτή την ήττα από αυτούς από μια ομάδα στην οποία μέχρι πρότινος στην χώρα που παίζει γνώριζαν μόνο το ποδόσφαιρο.
Σόρι για την ιστορική αναδρομή αλλά επειδή το Βατερλό συνορεύει με τη Γερμανία θυμήθηκα την ήττα του μεγάλου στρατηγού και το μοιραίο λάθος που είχε κάνει.
Τα ξαναλέμε σύντομα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
http://www.gavros.gr

Posted in: Basket