H μεγάλη ευκαιρία του Παπανικολάου...

Απ’ ότι φαίνεται στα μέχρι στιγμής φιλικά του Ολυμπιακού, ο Κώστας Παπανικολάου θα έχει ρόλο στην ομάδα και μάλιστα πολύ σημαντικό. Καιρός ήταν για να δούμε επιτέλους τι ψάρια πιάνει ο 20χρονος φόργουρντ. Γιατί όπως πολύ σωστά είχε πει το καλοκαίρι ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, στην πρώτη του συνέντευξη τύπου, “Παπανικολάου άκουγα, αλλά Παπανικολάου δεν έβλεπα”.


Δε χωράει αμφιβολία ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που παρουσιάζεται στον “Παπ” και φυσικά το καταλαβαίνει ο ίδιος πως όχι απλά πρέπει να την πιάσει από τα μαλλιά, αλλά και να τις τα βγάλει τρίχα τρίχα.

Ο Ιβκοβιτς βλέπει πολά ενδιαφέροντα στοιχεία στο παιχνίδι του και με τη διάθεσή του να τον χρησιμοποιεί του λέει ουσιαστικά ότι τον εμπιστεύεται. Ο “Παπ” δεν έγινε παίκτης φτασμένος από την μία μέρα στην άλλη. Αλλωστε αν αρχίσει τα …. αγωνιστικά τσαλιμάκια και παρακούσει τις εντολές του “Ντούντα” στο παρκέ, θα τον περιμένει μία ζεστή θέση δίπλα του στον πάγκο. Ομως δεδομένου του σοβαρού προφίλ που μας έδειξε όχι μόνο στον Ολυμπιακό και στον Αρη, αλλά και στις Εθνικές ομάδες, δεν είναι από τα παιδιά που θα πάρουν ψηλά τον αμανέ επειδή έπαιξαν καλά σ’ ένα- δυο φιλικά.


Οι Αγγελόπουλοι επένδυσαν  πάνω του περισσότερα από 2.000.000 ευρώ (μαζί με τις 900.000 ευρώ που εισέπραξε  ο Αρης) και είναι φυσιολογικό ν’ αγωνιούν για την εξέλιξή του. Οι άνθρωποι βλέπουν ότι σε άλλες χώρες οι παίκτες που είναι οπλισμένοι με άφθονο ταλέντο, όπως ο Παπανικολάου ( για παράδειγμα οι Ρίκι Ρούμπιο, Αντρέα Μπαρνιάνι και Δημήτρης Διαμαντίδης), έχτισαν καριέρες πάνω σε αυτό παίζοντας, χωρίς να κοιτά κανείς πόσο χρονών είναι. Δυστυχώς στην Ελλάδα η πλειοψηφία του μπασκετικού συναφιού δεν αντιμετωπίζει τους πιτσιρικάδες σαν επαγγελματίες, αλλά σαν “μικρούς”.

“Να μην πάρουν αέρα τα μυαλά του μικρού, να μη φορτωθεί με πίεση ο μικρός, χρειάζεται προσοχή ο μικρός” και άλλα συναφή αλλά και γραφικά θα προσέθετα. Δηλαδή για να καταλάβω, ο 20χρονος φοιτητής που ταυτόχρονα είναι και σερβιτόρος ή ντελιβεράς για να βγάλει τα έξοδα και κάνει το σκατό του παξιμάδι, δεν έχει πίεση κι έχει ο κάθε Παπανικολάου, που απλά παίζει μπάσκετ και αμοίβεται πλουσιοπάροχα;

Με τέτοιες λογικές ο παίκτης παραμένει “μικρός” μέχρι τα 25 και τα 26 του, όπου ξαφνικά ως διά μαγείας γίνεται το ταλέντο που δεν εκπλήρωσε ποτέ τις προσδοκίες.

Είναι λίγοι δηλαδή αυτοί που ήρθαν στον Ολυμπιακό ως ταλεντάρεςκαι χάθηκαν στην μετριότητα (βλ. Ματζάνα, Δορκοφίκη, Νικαγκμπάτσε, Σεϊμπούτις) ή χρειάστηκε να φύγουν προσωρινά από αυτόν για να μην εξαφανιστούν (βλ. Πρίντεζη όταν πήγε στην Ολύμπια Λ.); Εδώ τον έτερο Παπανικολάου, τον Δημήτρη, που ήταν ένα τρομακτικό ταλέντο, μέχρι τα 25 του, οπότε κι έφυγε από τον Ολυμπιακό, τον αποκαλούσαν “μικρό”. Η εξέλιξή του, όπως έχει παραδεχθεί, ήταν δυσανάλογα μικρή σε σχέση με το σπάνιο ταλέντο του.

Εν κατακλείδι και  για να τελειώνουμε. Καλώς ο Ιβκοβιτς θα τον ρίξει στα βαθειά και μπράβο του και μαγκιά του. Το αν όμως θα επιπλεύσει ή θα πνιγεί είναι καθαρά θέμα του Παπανικολάου. Συμφωνείτε;

Νίκος Παπαϊωάννου

http://www.redplanet.gr/

Posted in: Basket